Volta

Oglądając "Voltę", nietrudno zauważyć, że jej autora uwiera otaczająca rzeczywistość. Na nerwy działają mu choćby ogłupiające programy telewizyjne, politycy-populiści, a także ludzie, którzy bezrefleksyjnie czerpią wiedzę o świecie z wyszukiwarek internetowych.

Temperament Machulskiego - politycznego polemisty, ujawnia się natomiast w, brawurowo zagranej przez Jacka Braciaka, postaci domorosłego polityka-populisty. Może teraz czas na satyrę?

Piękna promocja Lublina, z pewnością dla mieszkańców Koziego Grodu swoista laurka, a także film z kilkoma komicznymi scenami zapadającymi w pamięć. Tyle i aż tyle, bo w każdym innym elemencie to słaba komedia niewykorzystująca potencjału zaangażowanych aktorów.

To nie jest zły film. Reprezentuje raczej średnią półkę, na którą ostatnio trafia większość produkcji Machulskiego.

Dobitnie dowodzi, że naszedł najwyższy czas by "król polskiej komedii" oddał koronę.

Temperament Machulskiego - politycznego polemisty, ujawnia się natomiast w, brawurowo zagranej przez Jacka Braciaka, postaci domorosłego polityka-populisty. Może teraz czas na satyrę?

W porównaniu do poprzednich filmów jest to krok do przodu, ale zbyt mały, by kogoś to obeszło. Bardzo skromniutka ta "Volta", która obiecywała o wiele więcej niż mogła dać.

"Volta" miała większość cech "Vinciego", ale zabrakło w niej najważniejszego, czyli klimatu. Intryga bawi, ale nie tak mocno angażuje jak powinna.

Przykro mówić, ale najnowszy obraz króla polskiej komedii to nic więcej jak ość w gardle, którą bezpiecznie połknąć można tylko dzięki wlaniu do przełyku odpowiedniej ilości alkoholu.

Komedia, do której prawdopodobnie wróci się po latach, jednak nie z sentymentu, ale żeby przypomnieć sobie historię, która została ukryta głęboko pod fabularnym bałaganem.