aldix007
Użytkownik-
Niecodzienne podejście, które humanizuje i pokazuje skąd wzięli się naziści. Operuje bezkompromisowym humorem, ale też dramaturgią. Jojo jest genialnie zagrany, a Johansson stworzyła intrygującą postać matki i opiekunki. Obsada drugoplanowa uzupełnia świetnie ten oryginalny scenariusz, a Waititi w roli Hitlera jest blisko granicy absurdu. Film zrealizowany bardzo dobrze. Uroczy i zabawny, a także podnoszący na duchu.
-
Zbyt nijaka fabuła, która znacznie obniża przekaz w porównaniu do pierwszej najlepszej części. Piękne wykonanie i wzruszające momenty.
-
Spider man. Tom Holland. I wszytko jasne.
-
Starzy ganksterzy o starych gangsterach w mafii i o mafii. Typowe temat Scorsese, poruszony nie bez pewnej melancholii i próby podsumowania. Metraż przytłacza, role jednak zacne, wszak film podsumowuje kariery wielkich gwiaz. Rozliczenie z przeszłością, dylematy moralne mafiozy, a wszystko z doborową obsadą.
-
Z: Hollywood. Do: Hollywood. Pocztówka z wakacji w stylu Tarantino, nostalgia za tym co było i już nie wróci i pewne rozliczenie ze zmianą. Jednak optymizm czy też umiłowanie Fabryki Snów nie pozwoliła reżyserowi na ukazanie prawdy, lecz jego 'co by było gdyby' wpasowuje sie w temat. Powolna narracja i wiernie oddana scenografia nadaje filmowi duszę. Margot Robin weź mnie ze soba do kina! Jednak laurka, choćby najpiekniejsza, nie jest warta tyle co list.
-
Dramat polityczny z elementami gebialnej satyry. Na pierwszym seansie dużo śmiechu, na drugim już mniej - przecież polityka jest wokół nas i może zaatakować. Bardzo dobre role, relacje postaci, a montaż i pomysłowy scenariusz ułatwia zrozumienie politycznych gier i wprowadza dynamikę godną filmu akcji
-
Polskie spojrzenie, polski świat. Polska wieś, jej problemy i niełatwe rozwiązania. Wiara w wartości na własnych zasadach skonfrontowana z brutalną rzeczywistością.
-
Sztuka w sztuce. Piękne kadry, chemia miedzy bohaterkami drży, dobrana muzyka (chyba tylko słyszana w dwóch scenach) potęguje efekt. Film skromny, ale z jakże bogatym wnętrzem.
-
Epickośc do kwadratu. Rozrywka na poziomie ponadczasowym (hehe) i podsumowanie tylu lat uniwersum. Momentami film powala swoim rozmachem, ukazując nam największą bitkę w historii uniwersum. Dużo humoru i charyzmatycznych, lubianych postaci. Wielkie widowisko.
-
Rian Johnson zrobił przewrotną i genialną komedię kryminalną. Obsada działa świetnie, intryga jest 'wyjaśniona' nie wtedy kiedy się spodziwamy, detektyw Benoit Blanc to postać na miarę Poirota XXI wieku, nowy typ ekscentrycznego detektywa. Świetne wykorzystanie postaci, skrzętnie rozpisany scenariusz, inteligentny humor. No i podjęcie tematu społecznego jakim. Jednym słowem - super
-
Idealny Joaquin Phoenix. Wybitna kreacja. Muzyka oszałamia mrokiem, adekwatnie do Jokera, który jest nam ukazany niczym władca miasta. Studium nad upadkiem i beznadziejną, siłą i słabością, która ostatecznie zmienia bohatera w kogoś kogo podziwia spragniony krwi tłum, lecz boi się w głebi duszy każdy z nas. Najgorsze instynkty Jokera znajdują ujście w ludzie, lecz dopiero po swoistej 'iskrze'. Nie wiemy tylko co będzie tą iskrą dla nas.
-
Przepiękna realność i szczerość. Nie jest to jednak banalny melodramat, ale przyjrzenie się pewnym nieuniknionym zmianom w tytułowym małżeństwie Charliego i Nicole. Wybitne kreacje aktorskie i sekwencja rozpoczynająca, która jest pełna ludzkiej miłości i uczuć. Jednak nic nie trwa wiecznie, a film uświadamia nam szybciej niż się spodziewaliśmy, że relacje i cele bohaterów są trochę inne niż się wydawało.
-
Piękne zdjęcia, przenikliwa fabuła, pełna niuansów. Operowanie ponurym buczeniem latarni morskiej wzmacnia efekt osaczenia, osamotnienia i szaleństwa... Film to trochę współczesny mit, pewna tragedia wobec Siły Wyższej osadzona w XIX w. Momentami groteskowa równie co upiorna. Polecam
-
Film niezwykle pozytywny, emocjonalny, ale też wzruszający. Kontrast postaci bywa momentami uproszczony, ale jak piękniej pokazać że przyjaźń może połączyć każdego? Ciekawa konfrontacja, częściowo biografia oparta na (momentami nierównych) retrospekcjach. Mimo uproszczeń czy też nierównego rozpisania jest to istna uczta dla oczu! Kadry są przepiękne, monumentalne ujęcia i dokumentalne zbliżenia. Pojedynek mistrzów jeśi cjodzi o aktorstwo. Poczucie humoru nadaje autentyczności. Film wart uwagi!
-
Wersja reżyserska pogłebia obraz żałoby i film docenia się bardziej. Zagłębienie się w żałobę i rozpad relacji w promienistej i upiornie pięknej scenerii
-
Przyjemny familijny film bawiący się konwencją z dobrą obsadą i humorem.
-
Świetna budowa postaci, ich motywacji. Skłania do namysłu, do działania. Margot Robbie zagrała postać bardzo trudną do rozgryzienia.
-
Tylko Kubuś i jego ogólna uroczość przemawia za filmem. Morał jest taki sobie. Ale płakałam za każdym razem jak masz Misiu się odzywał, niby taki głupiutki, ale ma gadane. Inne zwierzaki też są super, chociaż takie ciemne i sprane. Ale w końcu tyle lat...
-
Ja wiem, że idealny nie jest, ale jest mi bliski i zapadł do serca. Obiektywnie ma nieścisłości i przesadną pobłażliwość wobec realiów epoki. Ja jednak oglądałam go z zapartym tchem, wyciągnięta historią. Kostiumy są świetne, Elżbieta pod tym pudrem wygląda strasznie, ale ja bardzo szanuję i lubię wizję reżyserki. Lekko przedobrzyła z Marią, która po latach niewoli wygląda tak samo. Przemawia dodo mnie realizacja i zdjecia. Jednak subiektywnie lubię ten film, a cóż takie są nasze gusta.
-
Aaa co to było za przeżycie!!! Upiorne i piękne!!! Może nie wszystko jest jasne, ale jest piękne
-
Niezwykle szczery.Aktor jest bezbłedny, widzimy w nim dziecko,którego pozbawiono dzieciństwa,postawiono przed dorosłymi wyzwaniami.Przewyższa rodziców,co jest heroizmem w świecie gdzie nie miał wzorców.Sposób ukazania slumsów dokumentalnym stylem gra ze spokojnymi ujęciami.Film nie daje jasnych odpowiedzi, nastawiony jest na ukazanie losu ludzi,którzy z pokolenia na pokolenie,brną w beznadziejnej sytucji.Prozę życia widzimy w momentach,na których można się uśmiechnąć,uwierzyć w piękno życia.