Londyn, lata pięćdziesiąte. Słynny krawiec Reynolds Woodcock wraz z siostrą Cyril stanowią centrum brytyjskiej mody, ubierając gwiazdy filmowe, rodzinę królewską, socjetę, damy i debiutantki. Wszystko to w wytwornym stylu The House of Woodcock. Przez życie Woodcocka przewija się mnóstwo kobiet, inspirują go, towarzyszą, on wciąż pozostaje kawalerem. Aż do momentu, w którym w jego życiu pojawia się Alma, która wkrótce staje się jego muzą i kochanką. Jego uporządkowane życie burzy miłość.
- Aktorzy: Daniel Day-Lewis, Vicky Krieps, Lesley Manville, Camilla Rutherford, Gina McKee i 15 więcej
- Reżyser: Paul Thomas Anderson
- Scenarzysta: Paul Thomas Anderson
- Premiera DVD: 5 lipca 2018
- Ostatnia aktywność: 24 lutego
- Dodany: 25 października 2017
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejPierwszorzędna robota filmowa.
-
Więcej
Największe mistrzostwo "Phantom Thread" polega na tym, że podczas seansu możemy odczuć jego obecność także na własnej skórze.
-
Więcej
Jest podróżą do muzeum pożądania. Fascynująca podróż.
-
Więcej
Znamienity przykład delikatnego foodpornu - pojęcia rozumianego przeze mnie jako kulinarnej pornografii. Subtelnego, bo nie przeważają tu sceny obżarstwa czy zbliżenia na konsumowane potrawy - trzeba przyznać, że choć te są stale obecne w większości kadrów tego filmu, nie dominują obrazu.
-
Więcej
Obejrzałam film może nie z jakąś wielką przyjemnością, ale na pewno z zaciekawieniem.
-
Więcej
Anderson stworzył wysmakowany obraz, który powinni docenić wytrawni smakosze.
-
Więcej
Można zatem czytać "Nić widmo" jako ciekawszy wariant mother! Aronofsky'ego, kolejną wiwisekcję toksycznego związku artysty i jego muzy.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Zbyt długi, ze słabym zakończeniem oraz niezbyt dobrze napisanym romansem, ale z dobrą gra aktorską, świetną realizacją oraz kilkoma rewelacyjnymi scenami.
-
Od dawna tak mocno nie współodczuwałam emocji bohaterów. Było mi po prostu źle razem z nimi, a świetna muzyka Greenwooda jeszcze bardziej wpędzała mnie w to napięcie. Jedno z lepszych doświadczeń 2017 roku.
-
Tak jak pewien film Andersona mnie wymęczył, tak ten całkowicie oczarował. Piękny, wysmakowany, hipnotyzujący. Po prostu wow.
-
Gdyby tylko historia nie podążyła w takim, a nie innym kierunku albo skończyła się wcześniej to byłoby nieco lepiej, choć wciąż miałbym problem z tym jak wydumany ten film jest.
-
-
Wspaniały finisz Day-Lewisa. Paul Thomas Anderson swój film tworzy na wspaniałym „podszytym” przekazie i nawiązaniach do romansów lat 40.
-
Ten film to chyba najpiękniejsza wizualnie rzecz jaką obejrzałam w 2018 roku. Daniel Day-Lewis ma tu kreację szytą na miarę. Wysublimowany obraz o artyście.
-
