Co tydzień przyciągał mnie intrygami, a także tym dramatem rodziny, której podział ogląda się aż z przykrością. Nie byłoby to możliwe bez ciekawych postaci, utalentowanej obsady, niejednoznacznego konfliktu oraz cudownych dialogów. Tak, powrót do Westeros zdecydowanie mogę uznać za udany.

Ród smoka w drugim odcinku bardziej mi się podoba. Po rozwinięciu postaci i nakreśleniu szerszej sytuacji politycznej, zarówno wewnętrznej i zewnętrznej, przyszłe wydarzenia powinny dostarczyć więcej emocji niż te z początku - które bazowały na wykonaniu, a niekoniecznie zaangażowaniu widza w losy postaci.

Bolesne porody, zdrady, spiski, gwałty, zmiany frontu, kazirodcze zapędy, chwalenie się, kto ma większego... smoka. W tej rodzinie to norma. Nic zatem dziwnego, że prędzej czy później u Targaryenów dojdzie do chwytania za noże i gardła. Jeżeli jednak ktoś liczy także na wielkie bitwy i akcje jak z najbardziej widowiskowych odcinków "Gry o tron", ten może się srogo zawieść. "Ród smoka" to kameralna telenowela rozpisana na wiele lat, ale jakże obfitująca w gęste dialogi i ciekawe postaci.

Zdaje się spełnieniem niezrealizowanej obietnicy - szereg wyborów i celowych ograniczeń sprawił, że dostaliśmy opowieść bardziej kameralną i sprawiającą wrażenie prostszej, jednak zachowującą skalę i rozmach, do których nas przyzwyczajono.

Jeden z najlepszych seriali ostatnich lat. Serial zachwyca dojrzałą historią i narracją skupioną na bohaterach oraz relacjach między nimi, które są równie angażujące i zacięte, co z najlepszych epizodów Sukcesji.

Dla takich momentów oglądaliśmy "Grę o tron", dla takich momentów oglądamy "Ród Smoka". Są iskry, jest ogień. Dracarys.

Uwielbiam klimat, jaki został stworzony w serialu. Ba, nawet rozpoczęłam naukę języka High Valyrian. Ród Smoka warto obejrzeć. To z pewnością jeden z lepszych seriali ostatnich lat.

Pierwszy odcinek daje nadzieję na to, że historia Targaryenów nabierze rumieńców.

Finał 1. sezonu bardzo dobrze pokazuje mechanizmy wojenno-polityczne, które po wprawieniu w ruch, rozkręcą się na dobre w kolejnych odcinkach. Widać, że twórcy nie będą stronić od pokazywania walk smoków w całej okazałości, ale w 10. odcinku postanowili jeszcze zasłaniać niedociągnięcia efektów specjalnych burzową pogodą. Najważniejsze jest natomiast, że po finale mamy pewność, że fabularnie, aktorsko i realizacyjnie serial "Ród smoka" nie rozczarował.

Mimo słabego i nudnego początku, pod koniec można się mocno zainteresować losami Rodu Smoka. Może na następny sezon nie będę czekał z taka niecierpliwością, jak w swoim czasie na nowe sezony Gry o Tron, ale na pewno go obejrzę.

Co prawda nie jest to serial idealny, a nawet bym się pokusił o stwierdzenie, że do ideału wiele mu brakuje. Niemniej wszystkie mankamenty w postaci niedoskonałego CGI, czy momentami przeciągniętych scen wynagradzają genialne dialogi i relacje między bohaterami. Jak wspomniałem powyżej, emocje są kluczem do sukcesu tego projektu.

Jest bardzo dobrze. Ten odcinek zdecydowanie bardziej mi się podobał i wciągnął, niż poprzedni. Może nie miał tyle akcji, ale przecież nigdy nie o to chodziło. Tutaj jest gęsto od polityki i intryg i oby tak dalej.

Pierwszy sezon to zdecydowanie olbrzymi sukces HBO na tle licznych innych produkcji będących ekranizacją literatury fantastycznej.

Jestem zachwycony. Bałem się, że Ród Smoka to zrobiony na szybko odcinacz kuponów, a okazało się, że to serial przywracający chwałę Pieśni Lodu i Ognia. Znakomicie napisany, fantastycznie zagrany, o gęstym i mrocznym klimacie. Trudno znaleźć jakiekolwiek wady.

Jest taką samą ucztą dla oka i ucha, co "Gra o tron", a miejscami smakuje nawet jeszcze lepiej, dzięki postępowi technologicznemu.

Zaskakująco dobre otwarcie. Bardzo wyraziste, odważne i jednocześnie niechcące niczego na siłę udowadniać. Oby tak dalej.

Ma potencjał na najlepszy serial fantastyczny od lat, a Targaryenowie - na przebicie swoimi intrygami Mody na Sukces.