Marek S. Bochniarz

Polska premiera "Dzieci słońca" właśnie na tym festiwalu wydała mi się dość naturalnym miejscem prezentacji nowego, jakże wspaniałego i poruszającego filmu Majida Majidiego.

Na seansie "Yuni" poczułem się trochę jak na Azjatyckim Festiwalu Filmowym Pięć Smaków. Ambitny, feministyczny i świeży film Andini wydaje się wręcz doskonale oddawać dobre gusta, idee i postępowe przekonania organizatorów warszawskiej imprezy.

Spełnił moje wygórowane oczekiwania - a Won Shin-yun nawet trochę mnie zaskoczył tym, jak bardzo samoświadomy i metafilmowy twór udało mu się zrealizować, nie przekraczając przy tym ram kina kasowego.

W "Ninie" możemy się też zanurzyć podobnie, jak robi to tytułowa bohaterka, gdy wkracza do "Rodziska" ‑ pracy Natalii Bażowskiej, instalacji skonstruowanej na wzór kobiecego łożyska. W tej miękkiej sferze można sobie uciąć całkiem niezłe pogaduchy i trochę pobyć sobą.

Jednak ci, którzy oczekują dokumentu uwarunkowanego polityką i odnoszącego się do wieloletniej historii rosyjskiej fiksacji na punkcie uprawiania sportów jako narzędzia do uprawiania propagandy siły, skończą seans zawiedzeni. I nawet dobrze, że z polityki Prus zrezygnowała, bo udało jej się miast tego pokazać rzecz o wiele bardziej uniwersalną, jeśli nie powiedzieć, że podstawową.