artPAPIER

Pomimo braku fabularnej oryginalności nie sposób jednak odmówić Cameronowi umiejętności grania na uczuciach widza oraz wgniatania go w fotel. Nawet jeśli film pod względem estetycznym starzeje się, to w kwestii płynności samej historii oraz jej konstrukcji nadal pozostaje bez zarzutu.

Łatwo zniechęcić się do "Boyhood". Nie dzieje się tutaj w zasadzie nic nadzwyczajnego czy przełamującego konwencję filmu obyczajowego.

Pod względem estetyki, dekoracji i zobrazowania zamarzniętego świata jest to kino doskonałe. Akcja, ukazywana z różnych perspektyw, momentami wydaje się przesadzona oraz groteskowa, nie nuży jednak na tyle, by machnąć na nią ręką, a następnie wyjść z sali kinowej. "Snowpiecer" nie jest jednakże filmem bezbłędnym.

Produkcja skierowana wyłącznie do zatwardziałych fanów Człowieka Pająka. Tylko oni wychwycą dobre momenty tego filmu, w których odczuwa się dramat i tragizm zarówno herosów, jak i adwersarzy stanowiących trzon fabuły.

Wybitnie szczery film o człowieku mającym tupet, żeby wypić piwo, którego sam sobie nawarzył, obraz potwierdzający, że nierzadko taka postawa jest jedyną możliwą drogą do przemiany.

Parodystyczna "opowieść wewnątrz opowieści wewnątrz opowieści" łącząca elementy medycznej opery mydlanej, sitcomu, sensacji, fantastyki i horroru - tym w istocie jest nakręcony w 2004 roku sześcioodcinkowy serial, będący nieodrodnym dzieckiem dwóch angielskich kawalarzy: aktora komediowego Matthew Holnessa oraz reżysera Richarda Ayoade.