Sexify

To wciąż seks, przyjaźń, świetna zabawa i śmiech, ale też chwile wzruszenia, a nawet okazjonalna łezka. Idealny przepis - czy na hitową apkę nie wiem, ale na pewno na serial, który znowu ma szanse wskoczyć do "topek" tak w Polsce, jak i w najdalszych zakątkach świata.

Znacie to uczucie, gdy na randkowej apce widzicie dziewczynę bądź chłopaka, ma mega zachęcające zdjęcia, podoba wam się na każdym kolejnym kadrze, ale jak w końcu dochodzi do spotkania, to okazuje się, że wygląda trochę inaczej niż na fotkach? Właśnie tak jest z "Sexify". Chociaż serial jest petardą pod względem zdjęć oraz montażu, tryskając kolorami na lewo i prawo, to pod względem fabuły niestety wiele do zaoferowania widzom nie ma.

Okazuje się więc opowieścią o dziewczęcej przyjaźni, burzliwym wkraczaniu w dorosłość i walce o prawo do samostanowienia. To także dowcipny portret wielkomiejskich millenialsów - pokolenia, które w przeciwieństwie do wychowanych w PRL-u rodziców ma nieograniczone możliwości rozwoju, a mimo to wciąż tkwi jedną nogą w polskim piekiełku.

To naprawdę niezły polski serial. Nietypowy jak na polską produkcję i może dlatego właśnie niezły?

Polskie seriale Netflixa to wciąż białe kruki. Jeśli dodać do tego przymiotnik dobre, kruk jest już tylko jeden. Właśnie w tym momencie możemy go zobaczyć.

Nie wiem, czy doczekamy się trzeciego sezonu Sexify. O ile pierwsza część przygód nawet zachęcała, aby sięgnąć po kolejny z odcinków i obejrzeć historię do końca, tak drugi sezon już w pierwszym epizodzie sugeruje, by zostawić serial na później.

Jeżeli uda wam się oswoić z odrealnioną konwencją, humorem i ciętymi dialogami gwarantuję wam, że "Sexify" będzie udanym seansem.

Jak na serial, który po raz pierwszy na taką skalę zmierzył się polską seksualną impotencją - może nie spełnia nagromadzonych oczekiwań, nie zachwyca progresywnością ani nie zawstydza śmiałością. Nie kończy się orgazmem, ale wypada nad wyraz przyzwoicie.

Kontynuacja "Sexify" przede wszystkim spełnia swoją funkcję czyli... bawi. A o to przecież w tym wszystkim chodzi.

To niezwykły powiew świeżości na kinematograficznej liście polskich młodzieżówek. Nie tylko sprytnie przeistacza potencjalnie "cringe'owe" akcje w pełne humoru sytuacje rodem wyjęte ze studenckiego życia, lecz także w godny podziwu sposób nieustępliwie i z powagą trzyma się konkretnego tematu.

Realizacja pozostawia wiele do życzenia, są też liczne momenty, kiedy człowiek z zażenowania łapie się za głowę, ale za sam pomysł warto pochwalić twórców.