-
138recenzji
-
137ocen
-
72pozytywne
-
65negatywnych
-
5.7średnia
-
53%pozytywnych
-
1.0odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
4.5
W nowym filmie twórcy Mrocznego Rycerza wspomniane nieuporządkowanie sięga wartości tak wysokich, że przykrywa wszelkie atuty narracyjne, jakie pozwalały znakomicie bawić się na jego poprzednich filmach. I choć były to atuty naprawdę wyraźne, przy Tenet widać, jak bardzo osamotnione.
-
3.5
Kiedy zabierałem się za ten film, myślałem, że będzie można w nim spędzić, nawet jeśli nieciekawych, to chociaż intensywnych kilkudziesięciu minut. Nie jest jednak przypadkiem, że film ten nie czekał na powrót do kin, a trafił, przynajmniej w Polsce na VOD, w dodatku nie na największą z platform.
-
7.5
Jeszcze przed premierą, choć nieco sceptycznie, naprawdę szanowałem ten film. Byłem pod wrażeniem, że jest w tym kraju ktoś, kto tak śmiało zrywa z wizerunkiem kina rozrywkowego nad Wisłą. Dlatego też jestem jeszcze bardziej rad, że to się udało.
-
7
Kiedy stukam sobie w klawisze i powstaje recenzja filmu takiego jak Niewidzialny człowiek, widzę w nim cały czas pokłady dużego potencjału, który objawia się na wielu płaszczyznach. Na szczęście nowemu horrorowi Blumhouse udało się w wielu miejscach go wykrzesać. A to jest w stanie zagwarantować nam dobry seans.
-
8
Pixar znowu dostarcza film, którego nie da się nie lubić. A w dodatku taki, który jeszcze bardziej polubią dzieciaki.
Najwyżej ocenione
-
9.5
Trudno jest znaleźć wyraźną rysę na tej produkcji. Można się trochę poczepiać, że są może ze dwa nietrafione żarty, a całość w jednym momencie zaplatała się leciutko za bardzo w dziurach donutów, jednak poza tym mamy film, który ma wszelkie papiery na zostanie klasyką kryminału.
-
9.3
Kino wojenne na miarę naszych czasów. Czapki z głów.
-
9.2
Marek Koterski wrócił więc z wielkim filmem. Nie wiem, czy jest w stanie osiągnąć on podobny status co kultowy Dzień świra, jednak przy pierwszym obcowaniu ze sobą wzbudził we mnie chyba podobne emocje.
-
9.1
Pixar znowu stanął więc na wysokości zadania. Dostaliśmy przepiękną, wzruszającą i pouczającą animację, która zostaje w pamięci widzów w każdym wieku na długo po seansie.
-
9
Powrót do świata Breaking Bad dla każdego narkomana serialu będzie więc więcej niż satysfakcjonujący. Vince Gilligan pokazał w nim, że jest twórcą, który jest wdzięczny swoim wiernym fanom swojego dzieła tak samo, jak oni uwielbiają go za stworzenie serialowego arcydzieła w postaci serialowych przygód Heisenberga.
Najniżej ocenione
-
0.5
I żeby chociaż jeszcze film działał jako śmieciowe kino, tak jak działały Kobiety Mafii. Nie, tu nie ma choć pół zabawnego żartu, a momenty, w których, cytując kolejną gwiazdę polskiego kina, Piotra Czaję, słyszałem za sobą jak się ludzie śmiali, praktycznie nie występują.
-
0.5
Dawno jak nie nigdy nie było w polskich kinach komedii romantycznej, której oglądania tak stanowczo bym odradzał. Serce nie sługa to nie film, na którego seansie potrzebne będą chusteczki. To film, który trzeba zapić alkoholem.
-
1
Myślę, że spokojnie mogę temu potworkowi wystawić laurkę najgorszego, obok Na układy nie ma rady filmu z rymowanym tytułem. A sami wiecie przecież, jaka tam jest konkurencja.
-
1
Wygląda to tak, jakby film chciał nakręcić reżyser, który nie umie reżyserować, obsadzając go aktorami, którzy nie umieją grać oraz operatorem, który nie umie kręcić.
-
1
Zawsze przykro patrzeć, jak utalentowani ludzie robią tak fatalne rzeczy. Film Tomasza Koneckiego, odpowiadającego przecież w przeszłości za Testosteron, Lejdis czy trzecie Listy do M., to jednak jeden z tych tytułów, którego twórcy myślą, że film przyjemny a przy okazji oferujący szerokie spektrum autentycznych emocji można zrobić po linii najmniejszego oporu. A przecież od takiej idei już tylko kilka kroków do kompromitacji.
Odrębnie ocenione
-
2
Nie dziwiłem się ludziom, którzy na ten film czekali, a i sam chętnie chciałem zanurzyć się w tę głębię na 90 minut, nawet jeśli śmieciowego, to jednak rozrywkowego kina. Zamiast tego dostałem jednak film-podręcznik. Podręcznik jak położyć mroczny thriller. W każdym możliwym aspekcie.
-
1
Zawsze przykro patrzeć, jak utalentowani ludzie robią tak fatalne rzeczy. Film Tomasza Koneckiego, odpowiadającego przecież w przeszłości za Testosteron, Lejdis czy trzecie Listy do M., to jednak jeden z tych tytułów, którego twórcy myślą, że film przyjemny a przy okazji oferujący szerokie spektrum autentycznych emocji można zrobić po linii najmniejszego oporu. A przecież od takiej idei już tylko kilka kroków do kompromitacji.
-
0.5
I żeby chociaż jeszcze film działał jako śmieciowe kino, tak jak działały Kobiety Mafii. Nie, tu nie ma choć pół zabawnego żartu, a momenty, w których, cytując kolejną gwiazdę polskiego kina, Piotra Czaję, słyszałem za sobą jak się ludzie śmiali, praktycznie nie występują.
-
6
Przy trójce mamy do czynienia z filmem nieco lepszym niż dwa poprzednie. Wszystko przez to, że serce jest tu po właściwej stronie, a zapędy sztucznego rozśmieszania ograniczono tu do minimum.
-
6
To nie jest film katastroficzny, a całkiem miły akcyjniak z elementami katastrofy. Tak czy siak, zwyczajnie sprostał moim niewygórowanym wymaganiom.
