-
183recenzje
-
182oceny
-
105pozytywnych
-
77negatywnych
-
6.0średnia
-
58%pozytywnych
-
0.9odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
6
Tamto Wesele przecież nie udało się na ekranie z wielu powodów, znakomicie mogli się jednak bawić widzowie, którzy przyszli je zobaczyć. Tutaj może być trudniej, z kilku powodów.
-
7
Gdyby dokładnie taki sam wydano pod banderą jakiejkolwiek innej serii, pewnie kręciłbym nosem. Tu jednak, oprócz zdarzającej się rzadko ekskluzywności, pozostał brytyjski sznyt i klasa. A tego, jak mówił klasyk, kupić się nie da.
-
7.5
Dzieło, o którym chce się mówić.
-
9
Ludzie, którzy coś tam sobie czasem piszą o filmach, jak ja, bądź tacy, którzy to robią bardziej zawodowo, jak dziennikarze filmowi, lubią nadać swojemu zajęciu bardziej doniosłą funkcję, twierdząc, że poszerzanie horyzontów swoich odbiorców jest swego rodzaju misją. Jeśli tego typu wyższy cel istnieje, to wydaje mi się, iż właśnie po to, żeby jak najszerzej polecać takie filmy.
-
8
Choć Moje wspaniałe życie to film, który można umieścić w szeroko pojętej strefie komfortu tego twórcy, życzę mu, żeby nie wychodził jak najdłużej. Bo strefa ta rozszerza się i rozwija aż miło.
Najwyżej ocenione
-
10
Szkoda, że realia są, jakie są, bo w normalnym świecie oglądalibyśmy ten film w kinach, opromieniony owacjami prosto z Cannes czy innego wielkiego festiwalu, na którym porwałby tłumy.
-
9.6
Ma już ponad dekadę, jednak dalej jest jak najbardziej aktualny i zupełnie się nie zestarzał. Jeśli ktoś z was ma zaległości związane z tym dziełem Smarzowskiego, mam nadzieję że na to "Wesele" wysłałem odpowiednio zachęcające zaproszenie. Naprawdę nie warto go opuszczać. A najlepiej zabrać osobę towarzyszącą.
-
9.5
Tak jak latami myślała o swoim działaniu główna bohaterka, tak ja latami będę pewnie wspominał o Obiecującej. Młodej. Kobiecie. Można się co prawda przyczepić jednego, może dwóch momentów ale nie chcę tego robić. Wole się pocieszyć, że dostałem tytuł, który będzie w ostatnich kilku latach jednym z moich ulubionych. Z niecierpliwością będę również czekał na to, co będzie w stanie pokazać Emerald Fennell, nasza Obiecująca. Młoda. Reżyserka. w przyszłości.
-
9.5
Trudno jest znaleźć wyraźną rysę na tej produkcji. Można się trochę poczepiać, że są może ze dwa nietrafione żarty, a całość w jednym momencie zaplatała się leciutko za bardzo w dziurach donutów, jednak poza tym mamy film, który ma wszelkie papiery na zostanie klasyką kryminału.
-
9.3
Kino wojenne na miarę naszych czasów. Czapki z głów.
Najniżej ocenione
-
0.5
I żeby chociaż jeszcze film działał jako śmieciowe kino, tak jak działały Kobiety Mafii. Nie, tu nie ma choć pół zabawnego żartu, a momenty, w których, cytując kolejną gwiazdę polskiego kina, Piotra Czaję, słyszałem za sobą jak się ludzie śmiali, praktycznie nie występują.
-
0.5
Dawno jak nie nigdy nie było w polskich kinach komedii romantycznej, której oglądania tak stanowczo bym odradzał. Serce nie sługa to nie film, na którego seansie potrzebne będą chusteczki. To film, który trzeba zapić alkoholem.
-
1
Myślę, że spokojnie mogę temu potworkowi wystawić laurkę najgorszego, obok Na układy nie ma rady filmu z rymowanym tytułem. A sami wiecie przecież, jaka tam jest konkurencja.
-
1
Wygląda to tak, jakby film chciał nakręcić reżyser, który nie umie reżyserować, obsadzając go aktorami, którzy nie umieją grać oraz operatorem, który nie umie kręcić.
-
1
Zawsze przykro patrzeć, jak utalentowani ludzie robią tak fatalne rzeczy. Film Tomasza Koneckiego, odpowiadającego przecież w przeszłości za Testosteron, Lejdis czy trzecie Listy do M., to jednak jeden z tych tytułów, którego twórcy myślą, że film przyjemny a przy okazji oferujący szerokie spektrum autentycznych emocji można zrobić po linii najmniejszego oporu. A przecież od takiej idei już tylko kilka kroków do kompromitacji.
Odrębnie ocenione
-
2
Nie dziwiłem się ludziom, którzy na ten film czekali, a i sam chętnie chciałem zanurzyć się w tę głębię na 90 minut, nawet jeśli śmieciowego, to jednak rozrywkowego kina. Zamiast tego dostałem jednak film-podręcznik. Podręcznik jak położyć mroczny thriller. W każdym możliwym aspekcie.
-
1
Zawsze przykro patrzeć, jak utalentowani ludzie robią tak fatalne rzeczy. Film Tomasza Koneckiego, odpowiadającego przecież w przeszłości za Testosteron, Lejdis czy trzecie Listy do M., to jednak jeden z tych tytułów, którego twórcy myślą, że film przyjemny a przy okazji oferujący szerokie spektrum autentycznych emocji można zrobić po linii najmniejszego oporu. A przecież od takiej idei już tylko kilka kroków do kompromitacji.
-
6
Przy trójce mamy do czynienia z filmem nieco lepszym niż dwa poprzednie. Wszystko przez to, że serce jest tu po właściwej stronie, a zapędy sztucznego rozśmieszania ograniczono tu do minimum.
-
0.5
I żeby chociaż jeszcze film działał jako śmieciowe kino, tak jak działały Kobiety Mafii. Nie, tu nie ma choć pół zabawnego żartu, a momenty, w których, cytując kolejną gwiazdę polskiego kina, Piotra Czaję, słyszałem za sobą jak się ludzie śmiali, praktycznie nie występują.
-
6
To nie jest film katastroficzny, a całkiem miły akcyjniak z elementami katastrofy. Tak czy siak, zwyczajnie sprostał moim niewygórowanym wymaganiom.
