Miszmasz czyli Kogel Mogel 3

Przyznam, że nie należę do fanów serii "Kogel-mogel", ale szczerze wątpię, by ci, którzy czekali tyle lat na trzecią część, wyszli z kina usatysfakcjonowani. To wszystko, za co widzowie pokochali dwie pierwsze części - humor, swojskość, bezpretensjonalni i wyraziści bohaterowie - w trzeciej części przepadło bez śladu.

Lekki, przyjemny i przyjazny. Choć nie traktowałabym go jako faktycznej kontynuacji historii podjętej w dwóch pierwszych "Koglach". To niestety bardziej luźne nawiązanie. Podsumowałabym to tak - epizodycznie "Miszmasz" jest czarujący.

Slogan reklamowy tego filmu: "Komedia taka jak dawniej" nie kłamie. Żarty faktycznie mają bardzo długą brodę. Scenarzystka najwyraźniej nie chce przyjąć do wiadomości, że w żarcie kluczowy jest kontekst. To, co śmieszyło 30-40 lat temu w czasach PRL-u, dziś jedynie zdziwi, ewentualnie zniesmaczy.

Da się oglądać, a czasem można się nawet uśmiechnąć. Gdyby nie usilne próby dopasowania współczesnych realiów do odgrzewanej konwencji z końca lat 80., mogłaby wyjść z tego całkiem niezła komedia. Niestety scenarzystka zapomniała, że "młodzi muszą po swojemu", nie dając Kordianowi Piwowarskiemu szansy na przemówienie własnym głosem.

Nie zdziwi mnie jeśli za paręnaście lat uzyska on status kultowego i będzie oglądany na wspólnych sesjach kinematograficznych doznań masochistycznych. Mam jednak nadzieję, że tylko tam.

Absurd goni absurd. Denne historyjki w stylu odurzonej holenderską marihuaną pary starszych sąsiadów, którzy rozjeżdżają traktorem wóz policyjny to naprawdę tylko rozgrzewka.

Niestety zawiodłem się na całej linii. Humor na słabym poziomie, kiepsko napisane i poprowadzone wątki i dużo skrótów w narracji. Produkcja broni się niektórymi kreacjami aktorskimi, ale to za mało.

Starano się oddać klimat wiejski, co także było cechą charakterystyczną Kogla-Mogla. Jednak od pierwszych scen zdecydowanie przeforsowano, a sceny: demolowania krasnali, obrzucania pomidorami, czy wywracania radiowozu są i zbyteczne i przesadnie awanturnicze. Cały klimat sielski znika, a nawet wiejska dyskoteka jawi się jak z innej planety. Szkoda, bo tym elementem można było trochę podratować film.

To nie jest film, który śmieszy. Raczej rozczarowuje szarganiem klasycznej serii.

Przy trójce mamy do czynienia z filmem nieco lepszym niż dwa poprzednie. Wszystko przez to, że serce jest tu po właściwej stronie, a zapędy sztucznego rozśmieszania ograniczono tu do minimum.

Unikać tego jak ognia.

Wszelkie elementy aktualizujące oryginalne perypetie oraz losy znanych nam postaci opierają się na chwytach podpatrzonych w późniejszych sezonach "Rancza" albo wyjęto je wprost z youtube'owych skeczy o konflikcie starego porządku z nowym.

"Misz maszowi" zdecydowanie brak lekkości i bezpretensjonalności wcześniejszych części. Choć - dodam z ulgą - poziom trzeciego "Kogla mogla" i tak wystaje ponad żenującą średnią wyznaczaną przez krajowe komedie romantyczne z ostatnich lat.

Idealny przykład na to, że do niektórych produkcji sprzed lat nie warto wracać.

Kiedy wychodziłem z kina, podsłuchałem rozmowę dwóch rozbawionych nastolatek. Usłyszałem: "Super film, w końcu coś dla ludzi". Niby to tylko slogan, ale być może trafiający w sedno. Coś dla ludzi. Kropka.

Ja daję ocenę 3 - za całkiem dobrą obsadę. Nikodem Rozbicki i Aleksandra Hamkało radzą sobie przyzwoicie mimo kiepsko napisanych ról.

Komedia Konrada Piwowarskiego zdaje się być wybitnym wręcz przykładem rujnowania filmowej legendy. Trzeci "Kogel-mogel" jest nie tyle niesmaczny, ile po prostu niejadalny i zatruty żenującym często humorem, któremu towarzyszą koszmarna fabuła i dudniące w tle disco polo.

Może i "Miszmasz, czyli Kogel Mogel 3" ma w sobie jakąś dozę potencjału, może obsada w części "daje radę", a sam tytuł wywołuje pozytywne skojarzenia, ale to nie wystarczy, by uchronić widzów przed niestrawnością wywołaną seansem tego, co tu dużo mówić, nieudanego obrazu.

Po seansie najlepiej o trzecim "Koglu Moglu" zapomnieć, udając, że nic w przypadku kultowej serii się nie zmieniło - mamy dwie zrealizowane z klasą części, do których możemy regularnie wracać. Wyrzucenie "Miszmaszu" z pamięci nie powinno jednak stanowić problemu - do szczególnie pamiętliwych film Piwowarskiego nie należy.

Poczucia żenady nie zagłuszą nawet płynące z ekranu piosenki Breakotu i Krzysztofa Zalewskiego. Oglądać wyłącznie na własną odpowiedzialność.

To nawet nie żenujące żerowanie na sentymencie i skok na kasę, ale przede wszystkim smutny obrazek, że tak można zarżnąć dobrą komedię. Brak gustu, brak smaku, brak humoru - taki jest obraz trzeciego "Kogla-mogla". I już dawno żaden film nie zohydził mi jednej piosenki, jak tutaj twórcy zrobili z dawnym szlagierem Wilków pt. "Bohema".