-
204recenzje
-
36ocen
-
26pozytywnych
-
10negatywnych
-
6.6średnia
-
72%pozytywnych
-
0.7odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
7
Jest tym, czego fani animacji potrzebowali: bezpretensjonalną, udaną rozwałką, która utrzymuje ducha oryginału.
-
7
Smakuje mi to - gdyby ktoś mnie zapytał, jak czuję się po pierwszych odcinkach przygód Geralta z Rivii. Serial, który wyraźnie chce być nowym ojcem dla sierot po Grze o Tron, jest produkcją nie bez wad, bardzo wolno nabierającą rytm, ale szczególnie w drugiej połowie - satysfakcjonującą oko i ucho.
-
7
To zadziwiające, jak bardzo po zwiastunie chciałoby się znielubić ten film, a finalnie okazuje się czymś szczerym, robionym po swojemu, nie zapatrzonym w tanie gusta.
-
5
Żadna to nowa jakość, a jedynie łatka aktualizująca poprzednika. Za mało.
-
5
Cokolwiek ukręciło łeb temu przyjemnemu, ale niedokończonemu filmowi, mówi dużo ciekawych rzeczy o polskiej kinematografii zamiast o boksie.
Najwyżej ocenione
-
9
Krwista opera, wystylizowana, ale świadoma każdej swojej sekundy, a przede wszystkim: posiadająca świetny rytm.
-
9
Jeden z najlepszych filmów roku. Fenomen takiego kina polega na tym, że idzie pod prąd i naprawdę dobrze, że zbiega się z polską premierą kolejnego męczenia franczyzy zatytułowanej Star Wars.
-
8.5
Kino Wrighta trudno podsumować jednym zdaniem, ale uwaga, uwaga, spróbuję i wybaczcie, jeśli nie odda to w pełni tego, czym ten film jest: to nastoletnia wersja Bonnie i Clyde ze słuchawkami różowego iPoda w uszach i samochodem, który nie lubi schodzić z piątego biegu.
-
8.5
Fascynujące jest w LEGO BATMAN: FILM to, że emocjonalny, złośliwy, skąpany w mroku Człowiek Nietoperz rodem z teledysków The Cure jest... najlepszym ekranowym wcielenie herosa od dawna.
-
8
Baldwin oddał honor kolegom w najlepszy z możliwych sposobów.
Najniżej ocenione
-
1.7
Słowiańskie wierzenie zostało zmielone i niewiele ma wspólnego ze źródłem, a co gorsza w tym pasztecie nie czuje się nawet kurzych nóżek, a co mówić soczystego mięsa, jedynie scenariuszową watę i reżyserskie trociny.
-
3
Po seansie może zdarzyć się tak, że pytasz osobę siedzącą obok w kinie, kto tak naprawdę jest głównym bohaterem, co tę postać napędza, o czym marzy oraz jak ma na imię. Więcej tu biegania niż strachu, więcej ekspozycji niż przygody.
-
4
Bracia Węgrzyn zapomnieli, że serwują nam opowieść jadącą na ciągłym, intymnym, nieznośnym zbliżeniu, a katastrofa następuje wtedy, gdy chcemy, aby jakaś twarz zniknęła z ekranu. Nie winiłbym jednak za to jedynie aktora, ale właśnie - koncept, który przerósł również możliwości scenopisarskie.
-
4.5
Produkt, który choć utrzymuje się na wodzie dzięki energicznemu machaniu łapami, to jego styl pływania zostawia wiele do życzenia.
-
4.5
Było mnóstwo dróg, które obrać mogli twórcy, a w ogólnym rozrachunku wydaje się, że postanowili spróbować wszystkich i w konsekwencji żadnej.
Odrębnie ocenione
-
6.5
Jeśli Szatan kazał tańczyć wywoła kontrowersje - na co jest oczywiście przemyślany już na etapie promocji - jedno jest pewne: szatan wprawdzie kazał reżyserce tańczyć, ale nie pochylać się przed kimkolwiek, bowiem to kino niepokorne, punkowe, transowe i niebezpieczne.
-
1.7
Słowiańskie wierzenie zostało zmielone i niewiele ma wspólnego ze źródłem, a co gorsza w tym pasztecie nie czuje się nawet kurzych nóżek, a co mówić soczystego mięsa, jedynie scenariuszową watę i reżyserskie trociny.
-
9
Krwista opera, wystylizowana, ale świadoma każdej swojej sekundy, a przede wszystkim: posiadająca świetny rytm.
-
5
Cokolwiek ukręciło łeb temu przyjemnemu, ale niedokończonemu filmowi, mówi dużo ciekawych rzeczy o polskiej kinematografii zamiast o boksie.
-
7.5
Mamy tutaj elementy baśni zmiksowanej z teatrem, gry komputerowej o zagubionym w magicznym świecie protagoniście oraz horroru. Jednocześnie warto myśleć o tym filmie jako metaforze zrzucania skóry, opowieści o rytuałach przejścia oraz uświadamianiu sobie, że nawet jeśli nasza głowa zakleszczyła się między światami, to nigdy nie będziemy w jego centrum.
