Norbert Zaskórski

Bardzo dobry, letni blockbuster, który oferuje szaloną rozrywkę. Wrażenie psuje trochę trzeci akt, jednak można przymknąć na to oko.

Dobry, jednak nie wybitny, a miał zadatki na stanie się taką produkcją. Peele zbudował ciekawą historię, z dobrymi bohaterami, rozmachem i świetną atmosferą. Jednak pewne zabiegi narracyjne sprawiły, że nie mógł wykorzystać w pełni potencjału opowieści. Mimo wszystko to produkcja, którą warto obejrzeć

Mógł być czymś dobrym. Niestety, obraz padł ofiarą pewnych ambicji reżysera, który stylistykę postawił wyżej niż historię.

"Pajęcza głowa" mogła być filmem bardzo dobrym, a nawet wybitnym. Jednak świetny materiał źródłowy został na ekranie spłaszczony do nudnych dywagacji o bardziej rozrywkowym charakterze. Omawianym filmem Joseph Kosinski na pewno nie powtórzy sukcesu "Top Gun: Maverick".

Może nie jest filmem wybitnym pod względem fabuły, ale wygrywa pasją, z jaką twórcy podchodzą do tematu, oraz kreacją Adama Sandlera i relacją dwóch głównych bohaterów.

Spokojnie wpisuje się w gatunek, który nazywam małe, wielkie filmy. To produkcja bardzo życiowa, słodko-gorzka, która zostaje na długo pod powiekami po seansie. Przy okazji powoduje taki przyjemny emocjonalny chaos w głowie.

Naprawdę świetny i polecam go z całego serca. Bardzo dobra intryga, fantastyczne kreacje aktorskie i świeże podejście do kryminału sprawiają, że na seansie będziecie się bawić przednio.

Jestem zachwycony Zimną wojną. Przepiękna historia, doskonała reżyseria, fantastyczny aspekt wizualny i bardzo dobre kreacje aktorskie.

Fantastyczne widowisko z epickim rozmachem. Denis Villeneuve pokazał nam naprawdę bogaty świat, przedstawił świetnych bohaterów i zarysował interesującą intrygę.

Bez żadnych wątpliwości już teraz może kandydować do miana jednego z najlepszych filmów tego roku. To zgrabna mieszanka gatunków, ze świetnym aktorstwem, doskonale współgrającym z fenomenalną ścieżką dźwiękową.

Nie jest nowym rozdziałem serii "Piła". Ten film powinien być zakończenia cyklu! Widać, że twórcy nie mają pomysłu na tę franczyzę, co dobitnie pokazuje nowa odsłona.

Dobra historia i jej potencjał są w tej produkcji głęboko ukryte pod mocno filozoficzno-naukowym bełkotem, który ma podnosić stawkę opowieści, jednak tak naprawdę nic do niej nie wnosi. W pewnych momentach miałem wrażenie, że kolejne dyskusje miały sprawić, żeby widzowie uznali film za naprawdę mądrą sferę dialogu o problemach współczesnego świata. Jednak scenarzyści zapomnieli, że widz jest inteligentny i raczej nie da się nabrać na tę stylizowana wydmuszkę.

Nie sprawdza się praktycznie na żadnej płaszczyźnie. Nie jest ani dobrym dramatem sportowym, ani historią miłosną, ani opowieścią kumpelską. Stanowi zlepek wątków, które nijak mają się do siebie. Scenariusz nie trzyma się kupy, realizacja scen sportowych stoi na słabym poziomie, a wątek romantyczny nie angażuje.

Taxi 5 miało być miłą, niezobowiązującą rozrywką dla każdego widza, jednak końcowy efekt to nieśmieszny i przewidywalny twór. Za taką przejażdżkę taksówką dziękuje, wybiorę inny środek transportu.

Tom i Jerry to postacie, które uwielbiam. Liczyłem, że chociaż dostanę jakąś niespecjalnie oryginalną, ale za to przyprawiającą o szczery uśmiech produkcję. Tak się nie stało. Słaba historia, która miejscami w ogóle nie bawi, i kiepsko napisane postacie sprawiają, że jest to film do zapomnienia od razu po seansie.

Świetne kino rozrywkowe, jednak nie ucieka od przechodzenia w trochę poważniejszy ton. Bardzo dobrze zarysowane postacie w połączeniu z wieloma widowiskowymi scenami tworzą doskonały filmowy miks.

Jest bardzo dobrą komedią, która w oryginalny sposób wykorzystuje bardzo popularny obecnie temat, którym zajmują się media i władze na całym świecie. Reżyser stworzył tutaj naprawdę ciekawy film, który sprawi, że wyjdziecie uśmiechnięci z seansu.

Szarga mocno emocjami widza, ze świetnymi kreacjami aktorskimi. Według mnie spełnia prawie wszystkie warunki, które powinno spełniać zaangażowane społecznie kino.

Interesująca i wciągająca opowieść o mroku, który przyciąga, jednak nie chce zostawić nas w spokoju. Antonio Morabito wykreował bardzo przyziemną, uniwersalną historię, z którą każdy z nas może się utożsamić.

Bardzo przyjemna, lekka, pełna niewymuszonego humoru komedia, która jest idealnym wyborem na popołudniowy seans z przyjaciółmi.