6.0
Pozytywnie oceniony przez krytyków
- 54% pozytywnych
- 17 krytyków
7.0
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
- 71% pozytywnych
- 7 użytkowników
- Obsada: Sandra Drzymalska, Agnieszka Warchulska, Katarzyna Herman, Mirosław Kropielnicki, Tomasz Sobczak
- Reżyser: Magdalena Łazarkiewicz
- Scenariusz: Magdalena Łazarkiewicz, Katarzyna Terechowicz
- Ostatnia aktywność krytyków: 18 kwietnia 2019 (3 dni temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 15 kwietnia 2019 (6 dni temu)
- Premiera kinowa: 5 kwietnia 2019 (17 dni temu)
- Premiera światowa: 22 października 2018 (6 mies. temu)
6.0
10.0
0.0
17
Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
54%pozytywnych
-
17recenzji
-
13ocen
-
7pozytywnych
-
6negatywnych
-
9
Zdecydowanie jeden z lepszych "comebacków" w ostatnim czasie, udowadniający iż reżyserka nie bez powoduje zajmuje czołowe miejsce wśród żeńskich przedstawicielek polskiej kinematografii. Niezależnie od upływu czasu i przedstawianej historii potrafi bowiem do głębi poruszać. -
9
Solidny kandydat na najlepszy polski film wyświetlany w kinach w 2019 roku. Dzieło Magdaleny Łazarkiewicz dołącza do grona tych produkcji, którym udało się w bardzo dużym stopniu harmonizować z moim wnętrzem. -
8
To chłodna z pozoru, a w głębi bardzo złożona i pełna emocji opowieść o relacjach rodzinnych, o życiu w zakłamaniu, o wsparciu i konsekwencjach jego braku, o złych wyborach i tym, co potrafią zrobić z naszym życiem.
-
8
Ktoś słusznie powiedział, że "Powrót" może stanowić dopełnienie "Kleru" Smarzowskiego. Patologia wśród duchownych to jedno, a kolejną kwestią jest społeczne przyzwolenie na nią i współuczestniczenie w niedorzecznym wariactwie dewocji. -
6
Magdalena Łazarkiewicz prezentuje nam najwyższej próby opowiadanie obrazem. Powrót wciąga, hipnotyzuje, lecz niestety także smuci. -
6
Tak, obraz ten jest trochę nieprzekonujący, ale w zamian otrzymujemy przejmujący dramat młodej kobiety, który emocjonuje od samego początku do dopowiedzianego końca. -
6
W świecie, w którym znikąd pomocy i znikąd nadziei, desperackie szukanie humanizmu jest najlepszym katartycznym doznaniem. W filmie Łazarkiewicz, mimo licznych jego plusów, podsumować je można już tylko wzruszeniem ramion. -
5
"Powrót" trudno nazwać filmem dobrym, sprawnie wpisuje się jednak w wizję świata i Polski wiodącą wśród jego twórców i jako taki jest na swój sposób spełniony. Pomimo kuriozalnych fragmentów jest to kino, które dostarcza rozrywki także w sposób zamierzony i jako takie nie powinno być całkowicie odrzucone i zignorowane. -
5
Jest coś intrygującego, ale zarazem nieznośnie chaotycznego i nieprzemyślanego w filmie, który próbuje powiedzieć zbyt wiele rzeczy naraz. A mówi się, że lepsze jest wrogiem dobrego. -
5
Koncert straconych szans. Poważny, ale nieprzegadany dramat niuansów wypowiadający bardzo potrzebne współcześnie słowa z brawurą, mutuje się w coś prostego i prostackiego. -
5
Wielka szkoda, że wszystko to jest ubrane w raczej niespecjalnie spójną i raczej chaotyczną formę. -
3
Dwie udane kreacje ostatecznie zostają złożone na ołtarzu doraźnej publicystyki. -
3
Mógł być udanym oraz poruszającym filmem, jednak Magdalena Łazarkiewicz za bardzo postawiła na tanią publicystykę, schematyczne rozwiązania, przy okazji chyba zapominając o czym tak naprawdę chce zrobić film. Zamiast zmuszającego do myślenia dramatu otrzymaliśmy oczywiste oczywistości oraz rodzinną dramę rodem z najlepszych parodokumentów, gdzie płaczesz ze śmiechu przy finałowym twiście. -
?
Mija tydzień od obejrzenia seansu, a nadal mam problem z oceną Powrotu. Z kina wyszłam wstrząśnięta, pełno pytań pojawiło się w myślach, a gdybym przeklinała, to pewnie parę niecenzuralnych słów też by się znalazło. -
?
Powrót nie jest ani przegadany, ani niemy - Łazarkiewicz stworzyła dzieło wyważone, zachwycające prostotą ujęcia trudnego tematu. Polecam z całego serca i wierzę, że każdy, kto obejrzy film zastanowi się dwa razy, zanim skrytykuje kogoś za "zbyt krótką spódniczkę". -
?
W "Powrocie" smutek jest wszędobylski i wszechogarniający, pozbawia nadziei na lepsze jutro, może nawet szans na zbawienie. W pamiętnym "Ostatnim dzwonku" Łazarkiewicz zadawała Polakom odrobienie lekcji historii. Czy jednak refleksja płynąca z jej "Powrotu" będzie dla kogoś nauką? -
?
Robi duże wrażenie, ponieważ nie ujmuje tej historii jednostkowo, nie ogranicza pola do prostych rozgraniczeń "prawda" kontra "fałsz".