- 100% pozytywnych
- 9 krytyków
- 94% pozytywnych
- 35 użytkowników
W pogoni za amerykańskim snem koreańska rodzina przenosi się do Arkansas i zakłada farmę.
- Aktorzy: Steven Yeun, Ye-ri Han, Alan S. Kim, Noel Cho, Will Patton i 15 więcej
- Reżyser: Lee Isaac Chung
- Scenariusz: Lee Isaac Chung
- Premiera kinowa: 18 czerwca
- Premiera światowa: 26 stycznia 2020
- Ostatnia aktywność: 19 września
- Dodany: 13 lutego 2020
-
8.0Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
9krytyków
-
9recenzji
-
8ocen
-
8pozytywnych
-
0negatywnych
-
-
7.5Bardzo pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
94%pozytywnych
-
35użytkowników
-
8recenzji
-
34oceny
-
32pozytywne
-
2negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
8
To jeden z najlepiej skonstruowanych scenariuszy w amerykańskim kinie w ostatnich latach, produkcja która niewątpliwie w żaden sposób kina nie rewolucjonizuje, ale też na ma takich ambicji. W czasach gdy Stany są podzielone jak rzadko, jest to prawdopodobnie bardzo potrzebna bajka przypominająca o tym czemu Ameryka kiedyś stała się wielka, która powinna trafić do niemal każdego, niezależnie od poglądów politycznych i ulubionej stacji telewizyjnej.
-
7.5
To jest ten typ kina, które pojawia się znikąd, nie próbuje się mizdrzyć przed widzem ani łasić się na poklask. Szczery, skromny, prosty film, który - jestem co do tego przekonany - z kolejnymi seansami zacznie we mnie rosnąć. Ocena też pójdzie w górę.
-
8.7
Nie przypomina odległej baśni z innego świata, tylko autentyczną historię z własnego sąsiedztwa. Jest to tym bardziej zaskakujące, że mamy przecież do czynienia z losami rodziny w bardzo specyficznym położeniu, a jednak wydają się bliskie i zwyczajne. W rezultacie obraz, o którym bez złośliwości można napisać, że jest "o niczym" potrafi pochłonąć bez reszty i powraca w myślach jeszcze długo po seansie jak błogie wspomnienia z odległej przeszłości.
-
8
Lee Isaac Chung upiekł tutaj dwie pieczenie na jednym ogniu. Za jednym zamachem sprawnie zaimplementował koreańską mentalność w amerykańskie kino rodzinne i jednocześnie dał nam kolejny piękny i emocjonujący film, który najbardziej przyciąga przyziemnością.
-
9
Spokojnie wpisuje się w gatunek, który nazywam małe, wielkie filmy. To produkcja bardzo życiowa, słodko-gorzka, która zostaje na długo pod powiekami po seansie. Przy okazji powoduje taki przyjemny emocjonalny chaos w głowie.
-
7
Używa sprawdzonych formułek kina rodzinnego, odwołuje się do familijnych sentymentów, nie zadziera ostro ze społecznymi realiami, zachęca do kibicowania prekariatowi... wreszcie jest "życiowy" i artystycznie bezpretensjonalny.
-
?
Małe wielkie kino o próbie spełnienia Amerykańskiego Snu w obliczu przemian kulturowych, społecznych i gospodarczych.
-
8.5
To opowieść o rodzinie i jej problemach, które potęguje nieznana i niepewna rzeczywistość. Zdecydowanie potrzebowaliśmy takiej ciepłej i prostej historii - choć stwierdzenie prosta historia, gdy możemy tu znaleźć tyle złożonych motywów, to mocne niedoprecyzowanie.
-
7.5
Intensywnie amerykański i często naiwny film, który, choć skupia się na koreańskich imigrantach, jest przede wszystkim filmem uniwersalnym. Rewolucji i powiewu oryginalności tu nie ma, ale też i nie miało być. To prosty film dla każdego - ukoi serce, rozluźni głowę, ociepli myśli, pozwoli chwilę pogonić za nieuchwytnym marzeniem, da odpocząć.
-
-
Recenzje użytkowników
-
4
Rozdawnictwo nagród na filmowych festiwalach zaczyna wyglądać jak zawody w tenisie stołowym. Niby wiele krajów, ale w każdym dominują Azjaci. Może i ten sposób narracji ma zalety, a bliskie kadry angażują w problemy bohaterów. Ale przekładanie tego na popularność w krajach europejskich jest złudna. Jak tak dalej pójdzie to kino nagradzane na festiwalach będzie oglądalne przez wąską grupę zapaleńców.
-
7.5
Minari to składowa wielu ciekawych połączeń.Film niezwykle ciepły,powolny,taki ku pokrzepieniu serc a z drugiej wplatający w ten "amerykański sen" trochę wierzeń i kultury koreańskiej.Wszystko się tu niby uzupełnia-mam na myśli przyrodę-bo jeśli chodzi o kontakty w rodzinie są one mocno poszarpane.Niby przyjechali po lepsze życie,ale czy ono takie naprawdę jest-zaciera się granica między tym co ważne-czyli dobro rodziny.Yuh-Jung Youn jako babcia jest niezwykła.To ciekawa pozycja.Warta obejrzenia
-
8
Proza życia uchwycona w taki sposób, że empatia względem każdego z bohaterów wręcz Cię zżera. Spodziewasz się sielskiego klimatu, pogoni za lepszym życiem, problemów rodzinnych i to dostajesz - z idealną przeciwwagą. Isaac Chunga nie męczy, ani nie jest powtarzalny. Przygląda się wszystkiemu z dużą wolą zrozumienia swoich postaci. Nie nawarstwia przesadnie treści, a skupia się na drążeniu zagadnień, które od początku sobie stawia. Świetnie się w nim odnajduje i odnajduję. Gatunek małych wielkich
-
7.5
Przyznam, że trochę się wlókł i jakby zabrakło szczypty więcej emocji, jednak to powolne tempo i subtelność to także atut tej opowieści. Dzięki świetnie dobranej obsadzie z każdą z postaci można w jakiś sposób się utożsamić, a relacja chłopca z babcią została tak pięknie zbudowana, że mnie rozczuliła.
- 24 marca
- 1
-
7
Koreańskie kino jest wspaniałe. Nawet jeśli jest amerykańskie. Szkoda, że druga połowa zdecydowanie mniej ciekawa i angażująca.
-
8
-
9
Rewelacyjne kino obyczajowe z bardzo fobrymi tolsmi,ciekawym scenariuszem i pięknymi zdjęciami,muzyka też niczego sobie,zrobil na mnie większe wrażenie niż Parasite
- 28 marca
- 1
-
8
Marzenia o szczęściu i różne drogi do niego prowadzące. Amerykański sen koreańskiego imigranta. Rodzinna miłość w całym jej skomplikowaniu i pięknie. Organiczna praca, wiara i nadzieja, że wreszcie się uda. Wszystkie soki minari sycą (również dzięki grze aktorskiej!). Ciepły, niespieszny, poruszający. Nie jest to dzieło wybitne, ale zasłużyło sobie na statuetki w sezonie nagród.
-
Najlepsze recenzje użytkowników
-
7.5
Minari to składowa wielu ciekawych połączeń.Film niezwykle ciepły,powolny,taki ku pokrzepieniu serc a z drugiej wplatający w ten "amerykański sen" trochę wierzeń i kultury koreańskiej.Wszystko się tu niby uzupełnia-mam na myśli przyrodę-bo jeśli chodzi o kontakty w rodzinie są one mocno poszarpane.Niby przyjechali po lepsze życie,ale czy ono takie naprawdę jest-zaciera się granica między tym co ważne-czyli dobro rodziny.Yuh-Jung Youn jako babcia jest niezwykła.To ciekawa pozycja.Warta obejrzenia
-
8
Marzenia o szczęściu i różne drogi do niego prowadzące. Amerykański sen koreańskiego imigranta. Rodzinna miłość w całym jej skomplikowaniu i pięknie. Organiczna praca, wiara i nadzieja, że wreszcie się uda. Wszystkie soki minari sycą (również dzięki grze aktorskiej!). Ciepły, niespieszny, poruszający. Nie jest to dzieło wybitne, ale zasłużyło sobie na statuetki w sezonie nagród.
-
7.5
Przyznam, że trochę się wlókł i jakby zabrakło szczypty więcej emocji, jednak to powolne tempo i subtelność to także atut tej opowieści. Dzięki świetnie dobranej obsadzie z każdą z postaci można w jakiś sposób się utożsamić, a relacja chłopca z babcią została tak pięknie zbudowana, że mnie rozczuliła.
- 24 marca
- 1
-
9
Rewelacyjne kino obyczajowe z bardzo fobrymi tolsmi,ciekawym scenariuszem i pięknymi zdjęciami,muzyka też niczego sobie,zrobil na mnie większe wrażenie niż Parasite
- 28 marca
- 1
-
8
Proza życia uchwycona w taki sposób, że empatia względem każdego z bohaterów wręcz Cię zżera. Spodziewasz się sielskiego klimatu, pogoni za lepszym życiem, problemów rodzinnych i to dostajesz - z idealną przeciwwagą. Isaac Chunga nie męczy, ani nie jest powtarzalny. Przygląda się wszystkiemu z dużą wolą zrozumienia swoich postaci. Nie nawarstwia przesadnie treści, a skupia się na drążeniu zagadnień, które od początku sobie stawia. Świetnie się w nim odnajduje i odnajduję. Gatunek małych wielkich
