-
275recenzji
-
273oceny
-
181pozytywnych
-
92negatywne
-
6.5średnia
-
66%pozytywnych
-
1.0odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
7.9
Wan włożył we "Wcielenie" całe serce, przygotował każdą scenę z dbałością o najdrobniejsze detale, bo horrory, którymi żywił się jako dziecko nadal zajmują w zbiorze jego inspiracji szczególne miejsce. Nie próbuje ich zmieniać w nowatorski sposób, próbuje pokazać, że da się pozostać blisko źródło i stworzyć coś nietuzinkowego.
-
8.3
Tak mało znana w dzisiejszej popkulturze postać, tak nietypowe osadzenie związanych z nią wydarzeń daje realne uczucie nowego początku, co wydaje się jedynym rozsądnym rozwiązaniem po spektakularnych bojach Avengers z Thanosem. Nowe rozdanie było koniecznością, ale chyba nikt się nie spodziewał, że Marvel zagra aż tak mocnymi kartami.
-
8.4
DaCosta podjęła rozsądną decyzję nawiązania do oryginału w sferze aktualnego komentarza społecznego, a nie w próbie odtworzenia dawnego nastroju. 1992 rok był szczytowym okresem przestępczości w historii Cabrini-Green i właśnie to znalazło ujście na ekranie, w 2021 roku problem stanowi gentryfikacja, która przez lokalną społeczność odbiera jest jako wymazywanie historii i zastępowanie jej fikcją. Reżyserka wyczuła, że to samo miejsce trawi nowy horror i słusznie pozwoliła mu wybrzmieć.
-
7.5
Wrażliwość i przebojowość Sparks w połączeniu z tendencją do popadania w dziwaczność oraz słabością do surrealizmu Leosa Caraxa zaowocowały osobliwym rodzinnym dramatem, historią o pułapkach show-businessu, komedią o ponurym wydźwięku wyśpiewaną językiem, któremu bliżej do tekstów Sex Pistols niż musicali George'a Cukora albo Vincente Minnelliego. To czysta fikcja i najszczersza prawda jednocześnie.
-
4.4
O ile science-fiction to stała pożywka afrykańskiego reżysera, o tyle horroru nie rozumie, nie potrafi przestraszyć i skonstruować napięcia, nie potrafi wyjść poza najbardziej podstawowe schematy.
Najwyżej ocenione
-
10
Skromny i poruszający dramat, który ma równie dużo do powiedzenia o jednej z najsilniej zakorzenionych w popkulturze postaci, jak i o samych widzach.
-
9.9
Eggers ożywił jednak to, co mogło wyglądać na papierze na przewidywalne w zaskakujący i podatny na mnogie interpretacje sposób. Jeżeli nie będziecie usilnie szukać tej jedynej właściwej, a w dodatku studium obłędu to temat, którym potrafi was zafascynować, "Lighthouse" pochłonie was bez reszty.
-
9.8
Po dwóch filmach, w których Bong obrazował walkę klas w odrealniony sposób, tym razem sięgnął po historię bardzo przyziemną, a w związku z tym również silniej przemawiającą do widzów i prowokującą do refleksji. Nie zapomniał jednocześnie o immanentnym składniku swojej twórczości, czyli balansowaniu na cienkiej granicy pomiędzy kinem artystycznym a rozrywkowym, co najdoskonalej unaocznia się w spektakularnym finale.
-
9.8
To klasyczny slasher, w którym napięcie i atmosfera mają nadrzędne znaczenie i przewrotnie ta archaiczna formuła w czasach, gdy niewielu po nią sięga jest powiewem świeżości. Widzieliśmy już zaktualizowane oblicza Michaela Myers - to po prostu nie działa, a teraz król wreszcie wrócił na tron.
-
9.6
Usilnie szukając wad, można by się przyczepić do fabuły - elementu, o którym w każdym innym przypadku napisałbym jak o najważniejszym. Wszystkie pozostałe cechy "Jujutsu Kaisen" stoją jednak na tak wysokim poziomie, że niemal epizodyczny, przypominający odcinki "Z archiwum X" charakter scenariusza nie stanowi mankamentu i nawet rozwlekły fragment z u podstaw sztampowym starciem dwóch szkół nie jest ani przez chwilę wtórny. To zwykłe historie opowiedziane w niezwykły sposób.
Najniżej ocenione
-
0.1
"5G Zombies" nie jest ani zabawne, ani interesujące, to kompilacja filmików nakręconych telefonami komórkowymi z kilkoma dodatkowymi scenami o niewiele lepszej jakości, a w dodatku może okazać się szkodliwa, jeżeli trafi na żyzną glebę w postaci namnażających się paranoików karmionych blogami i kanałami szarlatanów. Innymi słowy - za żadne skarby nie oglądajcie, nawet jeżeli wydaje się wam, że lubicie "złe kino".
-
0.8
Za każdym razem dam się na to złapać. Stallone, Schwarzenegger, Van Damme - nie potrafię przejść obojętnie obok tych nazwisk i dzielnie współdzielę z dawnymi bohaterami ciężkie brzemię aktorskiej jesieni. Jeżeli macie podobną słabość, moja słowa i tak nie mają większego znaczenia, jeżeli szukacie prostego filmu nadającego się na relaks po ciężkim dniu w pracy albo na imprezę z przyjaciółmi, "Backtrace" nie jest dobrym wyborem.
-
1.5
Za "Wyspą fantazji" kryje się bardzo pesymistyczny przekaz - okazuje się, że ludzie są nudni i przewidywalni, a nasze najgłębiej skrywane fantazje to zbiór schematów i oczekiwań wtłoczonych w bezrefleksyjne ofiary kapitalizmu. A może wcale tacy nie jesteśmy, tylko taką fantazję ma reżyser tego do bólu wtórnego "horroru"?
-
1.6
Jeżeli potraktować "Czarny Mercedes" jak wymyślony zupełnie na serio kryminał, to ocena może być tylko bardzo niska, ale jeżeli lubicie "The Room" i kicz podobnego pokroju, może być wręcz przeciwnie - będziecie bawić się doskonale.
-
1.7
Paul Hyett przekonuje, że najgorszym, co spotkało jedną z jego bohaterek było rozerwanie ciała i duszy oraz porzucenie tej drugiej na wieczną tułaczkę. Jak na ironię dokładnie to samo uczynił ze swoim najnowszym obrazem i takie same tortury zadaje widzom.
Odrębnie ocenione
-
1.8
Nie będę owijać w bawełnę, ten seans był katorgą. Subbotko wybrał doskonały tytuł dla swojego debiutu, bo z każdym kolejnym kwadransem coraz bardziej chciałem wydrapać sobie dziurę w głowie i uwolnić się od mąk oglądania tej topornej, siłowo udziwnionej wizji, która prawdopodobnie miała być sztuką dla sztuki.
-
9.8
To klasyczny slasher, w którym napięcie i atmosfera mają nadrzędne znaczenie i przewrotnie ta archaiczna formuła w czasach, gdy niewielu po nią sięga jest powiewem świeżości. Widzieliśmy już zaktualizowane oblicza Michaela Myers - to po prostu nie działa, a teraz król wreszcie wrócił na tron.
-
7.8
Trzeba wypełnić wiele warunków, żeby seans "Jay and Silent Bob Reboot" mógł okazać się satysfakcjonujący. Trzeba znać szereg wcześniejszych filmów, trzeba po tych wszystkich latach nadal je lubić, trzeba lubić wulgarne żarty o penisach i marihuanie, trzeba uwielbiać popkulturę i znać ją na wylot. Jeżeli załapujecie się do tej maleńkiej grupki osób, nie będziecie rozczarowani.
-
2.6
Istniało podejrzenie, że to wszystko przez brak wystarczających środków finansowych. Wielu powtarzało: "Gdybyśmy mieli odpowiedni budżet, stworzylibyśmy wielkie kino", ale już wiemy, że to nie to. Dwadzieścia siedem milionów na koncie w niczym nie pomogło, starczyło tego na zaledwie dwa duże wybuchy, trochę jak w fikcyjnym filmie "Klęska", gdzie drugim reżyserem był Adaś Miauczyński.
-
8.6
Mam nadzieję, że zgodnie z tradycją, powstanie jeszcze siedem-osiem sequeli, coraz bardziej niedorzecznych, w tym jeden z akcją rozgrywają w kosmosie. I mam tez nadzieję, że "W lesie dziś nie zaśnie nikt" dotrze do szerszego grona odbiorców, bo nie dość, że jest to pierwszy polski slasher, to jest to także jeden z najlepszych slasherów ostatnich lat.
