-
99recenzji
-
92oceny
-
63pozytywne
-
29negatywnych
-
6.0średnia
-
68%pozytywnych
-
1.1odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 43%, Komedia 17%, Thriller 8%, Dokumentalny 8%, Biograficzny 7%, Akcja 5%, Sci-Fi 5%
- Najczęstsze kraje: USA 43%, Polska 25%, Francja 16%, Wielka Brytania 12%, Niemcy 8%, Hiszpania 4%, Włochy 3%
- Poziom ocen: 39% wyżej, 28% niżej, 33% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.4 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
??8
To, co u twórcy "Bękartów wojny" momentami wydaje się nazbyt wymuszone i jedynie popisowe, u Quentina Dupieux w najgorszym przypadku stanie się sceną ad absurdum, w najlepszym ciekawą, spowitą groteską, obserwacją na temat współczesnego świata. -
7.67.66.86.8?
Choć najnowsza produkcja Levine'a opowiada o światku nieosiągalnym dla większości widzów, jest bardziej życiowa niż harlekiny opowiadające o "zwykłych ludziach i ich pięknych relacjach". Opowiada bowiem o czymś, co, przez komercjalizację i masową produkcję gatunku romkomowego, reszta twórców pominęła - o pięknie rodzącego się uczucia. -
7.07.06.56.57
Dzięki synkretyzmowi gatunkowemu, najnowsze dzieło Benedikta Enrlingssona, ma w sobie świeżość i jest pewnym novum w światku filmowym. Kiedy bowiem wydaje się, że oglądamy po prostu niezłą, zaangażowaną społecznie produkcję, twórca przełamuje nasze oczekiwania przerzucając nas w całkowicie inną stylistykę.
Najwyżej ocenione
-
6.86.87.17.110
Jenkins, będący duchowym spadkobiercą prozaika, również ma w sobie wiele wyrzutu wobec społeczeństwa - braku akceptacji w "Moonlight", wszechobecnego rasizmu systemowego w "Dear White People". Jednak dopiero teraz, opowiadając historię pozornie najbardziej minimalistyczną, udaje mu się stworzyć dzieło wybitne, przepełnione niemym krzykiem ulic, które widziały zbyt dużo. -
7.87.87.57.510
Dano prawdopodobnie tworzy najlepszy debiut XXI wieku, a ja nie mogę się doczekać, aż będę go mógł zobaczyć po raz kolejny. Choćby po to by zadać pytanie "Do you love him, mum?". -
6.86.86.96.99
Trudno bowiem o produkcję, która tak wiele ryzykuje, jednocześnie wygrywając na każdym polu. Jeśli nie boicie się lekkiego chaosu, szaleństwa, a także gry ze swoją moralnością, gdy zatracacie się w swojej percepcji postaci Bundy'ego, to jest to pozycja obowiązkowa. W końcu będziecie mogli sprawdzić jak długo będziecie wierzyć bohaterowi, gdy będzie twierdził "I am not guilty.".
Najniżej ocenione
-
3.03.02.22.20
Nie zdziwi mnie jeśli za paręnaście lat uzyska on status kultowego i będzie oglądany na wspólnych sesjach kinematograficznych doznań masochistycznych. Mam jednak nadzieję, że tylko tam. -
3.33.33.53.51
Prawda jest taka, że po ogromnej porażce jaką była premiera Cataliny i wielu negatywnych opiniach festiwalowych krytyków, ten film po prostu nie powinien trafić do szerokiej publiczności, bo jest jedynie niespełnionym marzeniem o wielkości reżysera. I choć zawsze zwykłem cenić odważnych filmowców, to tym razem jednak warto było mierzyć siły na zamiary. -
4.34.36.26.21
Nie wie do jakiej grupy chce trafić, nie ma pomysłu na żarty, a jedyne co potrafi to obrzydzać. No i cofać kino do poziomu kabaretu w Opolu.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
5.55.54.94.92
Nie rozumiem tego, jak osoba będąca ikoną CGI, mogła pokazać światu tak nieudaną animację, jak mógł sobie pozwolić by w projekcie sygnowanym jego nazwiskiem, każdy element komputerowy wyglądał jakby stracił połowę ze swoich tekstur? Wreszcie jak tak doświadczony i nowatorski twórca, może sobie pozwolić na dzieło tak wtórne, powtarzalne i nieprzemyślane? -
4.34.36.26.21
Nie wie do jakiej grupy chce trafić, nie ma pomysłu na żarty, a jedyne co potrafi to obrzydzać. No i cofać kino do poziomu kabaretu w Opolu.
-
6.86.87.17.110
Jenkins, będący duchowym spadkobiercą prozaika, również ma w sobie wiele wyrzutu wobec społeczeństwa - braku akceptacji w "Moonlight", wszechobecnego rasizmu systemowego w "Dear White People". Jednak dopiero teraz, opowiadając historię pozornie najbardziej minimalistyczną, udaje mu się stworzyć dzieło wybitne, przepełnione niemym krzykiem ulic, które widziały zbyt dużo.