Lady Bird

Bywa zbyt skrótowy, ekspozycyjny i łopatologiczny, ale nie sposób nie docenić włożonego w ten film bijącego serducha. Zwykła historia o zwykłej dziewczynie, która nie sili się na żaden podniosły morał - zwyczajna i wycofana, ale właśnie ta zwyczajność jest jej największą siłą, bo po prostu niczego nie udaje. Czysta życiówka.

Dziwaczne teen drama z pretensjonalnym zakończeniem. Uwielbiam za pokazanie jak trudne jest kochanie właściwych ludzi i znalezienie swojego miejsca.

W piękny sposób czerpie z Boyhooda, więc nie mógłbym wymarzyć sobie czegoś lepszego. Dialogi zostają na długo po seansie. Kapitalna Ronan. Piękna prostota życia/kina.

Zapowiadał się jako schematyczna opowiastka - okazał się historią na przemian zabawną i smutną, dojrzałą, pozostawiającą miejsce na refleksje.

Niby typowe coming of age, ale Greta świetnie rozumie postacie i tworzy między nimi wiarygodne relacje. Do mnie przemawiają takie filmy.

Wydaje się, że nie mamy z bohaterką nic wspólnego i oprócz fizycznej odległości do amerykańskiego świata jesteśmy od niej oddaleni nawet światopoglądowo. Gerwig stwarza jednak jakąś warstwę ponad - uniwersalną, w której znajdziemy chociaż małe odbicie siebie sprzed lat czy miesięcy. Piękny film.

Mimo że opiera się o pewne schematy, jest świetnie napisany, aktorzy radzą sobie w rolach bardzo dobrze, a całość ogląda się z ciekawością.

7.5/10 Teen drama, ale zrobiona profesjonalnie, postacie dobrze rozpisane i świetnie zagrane, ogólnie dobre wrażenie, ale jak dla mnie na nagrody trochę za mało

Z Gerwig jak z Allenem - wolę jak gra, w stylu Frances Ha, Mistress America czy Planie Maggie. Uroczy film, dobrze zagrany i tyle, nic nowego.

Coming of age movie, w którym łatwo jest znaleźć samego siebie. Wyróżnia się znakomicie zbudowaną relacją matka-córka. Reszta nie przebija się poza schematy.

Ciekawe doznanie angażująco-nieangażujące. Saoirse jak zwykle sztosiwo, w sprawnie poprowadzonej obyczajówce rodzinnej.

Chalamet! :P Dla niego zawsze ocena o punkt w górę. Bo sam film to raczej średnie kino indie.

Ale mi serduszko mocniej bije na myśl o tym filmie. Prosta historia, która świetnie pokazuje konflikt córki z matką. Saoirse kocham cię ❤️

Słodko-gorzka fabuła jako interesująca obserwacja nastolatków. Co więcej, wykonana w delikatny i nieskomplikowany sposób.

Miesza humor i złożoność opowieści o dorastaniu, rodzinie, miłości wykorzystując pełnię potencjału aktorskiego. Zachwyca też strona realizacyjna.

Siła tkwi w prostocie, a ten film jest tego dowodem. Obserwując buntowniczy okres Lady Bird każdy odnajdzie w tym wszystkim cząstkę samego siebie, a po seansie nie będzie nasycony, bo to film do którego aż chce się wracać... i powinno się wracać.

Z Gerwig jak z Allenem - wolę jak gra, w stylu Frances Ha, Mistress America czy Planie Maggie. Uroczy film, dobrze zagrany i tyle, nic nowego.

Ciepły, mądry i życiowy z masą błyskotliwych dialogów. Oczyszczający seans z własnych problemów. Świetna rola Saoirse Ronan. Recenzja: http://tiny.cc/6hgjry

Bardzo solidnie skrojony w stylu "każda scena ma zaplanowane, wyciśnięte znaczenie". Odrobinę zatem bajkowy. Dużo ważnych wątków i mocny nacisk na aktorstwo.

Niby zwykła historia pokręconej relacji matki z córką, a jednak powala. Saoirse wymiata, to trzeba obejrzeć.

Z początku lekko chaotyczny, później wyhamowuje i zyskuje na wartości z każdą kolejną minutą. Wspaniale ukazana skomplikowana relacja matki z córką

Film uroczy. Podobał mi się, ale nie rozumiem czemu znalazł się wśród najlepszych filmów ubiegłego roku.

Kino. Historia urzekająca w swojej prostocie i zwyczajności. Spośród wszystkich dwudziestoparolatków wcielających się w licealistów Ronan wypadła najlepiej.

Nie chodzi za mną ten film. Rozśmieszyło mnie kilka scen (genialna z wyjadaniem hostii ze słoika).Bardzo dobre zakończenie. Saoirse Ronan gra rewelacyjnie.

abstrahując od tego czy to wybitne kino, to z pewnością *moje* kino! fenomenalnie napisane i poprowadzone, nie znajduję tu ani jednej fałszywej nuty! Saoirse ❤