Bright

Jakoś trudno przejąć się problemami nieciekawych bohaterów, z których jeden uwięziony jest pod maską absurdalnej orkowej charakteryzacji, a drugi pod maską nieznośnie cierpiętniczo-zblazowanego "późnego" Willa Smitha. I jeśli czegoś się po Bright nie spodziewałem, to tego, że facet w niebieskiej farbie na twarzy wypadnie z tej dwójki lepiej.

Netflix przejął się chyba tym, że jego filmy nie dostają nominacji do nagród i chciał sobie zapewnić przynajmniej Złotą Malinę. I po raz pierwszy im chyba wyjdzie.

Może i tym filmem David Ayer nie odkupuje w pełni swoich win za Legion Samobójców, ale na pewno wykonuje krok w odpowiednim kierunku. Jest to ciekawa alternatywa dla wszystkich miłośników fantasy, którym znudziła się średniowieczna sceneria.

Kosztujący prawie 100 mln dolarów "Bright" wygląda jak początek zjawiskowego uniwersum Netflixa, które może spokojnie konkurować z komiksowymi markami eksploatowanymi na tej platformie. Jeżeli po dwugodzinnym seansie złapałem się na tym, że czekam od razu na następny odcinek, to znaczy, że Netflix osiągnął sukces.

Ja nie kupuję tu nic, poza samym pomysłem, wykonaniem i ogólnym zarysem. Dla mnie to zmarnowany potencjał, jednak wpisujący się idealnie w klimat poprzedniego filmu Davida Ayera, czyli Legionu samobójców.

Wtórność nie jest jedyną wadą Bright. Zawodzi niekiedy logika historii, tempo raz po raz siada, a scenarzyści niekiedy zbyt łopatologicznie tłumaczą pewne sytuacje. Brakuje rozwoju postaci, jak również humoru, do którego Will Smith przyzwyczaił widzów serią Bad Boys.

Jakoś trudno przejąć się problemami nieciekawych bohaterów, z których jeden uwięziony jest pod maską absurdalnej orkowej charakteryzacji, a drugi pod maską nieznośnie cierpiętniczo-zblazowanego "późnego" Willa Smitha. I jeśli czegoś się po Bright nie spodziewałem, to tego, że facet w niebieskiej farbie na twarzy wypadnie z tej dwójki lepiej.

Mocno rozczarowuje, choć jednocześnie potrafi zapewnić kilka chwil przyzwoitej rozwałki. To jednak trochę mało jak na tak duży budżet, i tak nośną koncepcję.

Zamiast wciągającego, sensacyjnego thrillera sci-fi/fantasy dostajemy nieumiejętnie skomponowany miks składników, które nijak nie kleją się do siebie. Jeden Will Smith ze swoimi ciętymi, zabawnymi tekstami nie jest w stanie sytuacji uratować.

Netflix przejął się chyba tym, że jego filmy nie dostają nominacji do nagród i chciał sobie zapewnić przynajmniej Złotą Malinę. I po raz pierwszy im chyba wyjdzie.