Bolesna, superinteligentna wiwisekcja współczesnej rodziny zelektryzowała Cannes.

Kino intymne, stojące blisko swoich bohaterów, tych dorosłych, dziecięcych, a nawet zwierzęcych. Utalentowany Milo Machado Graner perfekcyjnie oddaje rozterki straumatyzowanego, obserwującego sądowy lincz Daniela.

Abstrahując od świetnego tempa, doskonałego aktorstwa czy psychologicznego zniuansowania, to ta namacalna perspektywa największego być może wyobrażalnego koszmaru czyni z "Anatomy of a Fall" film, o którym nie da się zapomnieć.

Obraz stworzony przez Justine Triet to właśnie popis sprawnie zrealizowanego kina, wpisujący się w poetykę swojego nurtu, bazujący na doskonale napisanym scenariuszu, pozwalającym niemal wyłącznie za sprawą dialogów zbudować wiarygodną postać głównej bohaterki oraz jej skomplikowanych i nieoczywistych relacji rodzinnych.