Życie szczęśliwej rodziny we francuskich Alpach zostaje przerwane, gdy Samuel ginie w wyniku upadku. Skoczył sam, poślizgnął się czy może z balkonu wypchnęła go Sandra, żona i matka? Śledczym brakuje dowodów, w sprawie brakuje świadków. Na oczach opinii publicznej Sandra będzie musiała spowiadać się z najdrobniejszych i najintymniejszych szczegółów swojego małżeństwa, które mogą zaważyć o wyroku.
- Aktorzy: Sandra Hüller, Swann Arlaud, Milo Machado Graner, Antoine Reinartz, Samuel Theis i 15 więcej
- Reżyser: Justine Triet
- Scenarzyści: Justine Triet, Arthur Harari
- Premiera kinowa: 23 lutego
- Premiera światowa: 21 maja 2023
- Ostatnia aktywność: 31 sierpnia
- Dodany: 3 czerwca 2023
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejAbstrahując od świetnego tempa, doskonałego aktorstwa czy psychologicznego zniuansowania, to ta namacalna perspektywa największego być może wyobrażalnego koszmaru czyni z "Anatomy of a Fall" film, o którym nie da się zapomnieć.
-
Więcej
Bolesna, superinteligentna wiwisekcja współczesnej rodziny zelektryzowała Cannes.
-
Więcej
Ten film ma wiele warstw, w które można się po kolei zagłębiać i analizować, ja jednak od razu oceniłam go wysoko, bo całkowicie pochłonęła mnie opowiadana tu historia. Świat zewnętrzny przestał istnieć. Gdyby na sali wybrzmiał alarm przeciwpożarowy, najprawdopodobniej bym go nie usłyszała lub co najmniej zignorowała. Takie doświadczenie niestety jest rzadkością w kinie, więc tym bardziej je cenię. To przede wszystkim zasługa fantastycznego scenariusza, ale i aktorów
-
Więcej
Obraz stworzony przez Justine Triet to właśnie popis sprawnie zrealizowanego kina, wpisujący się w poetykę swojego nurtu, bazujący na doskonale napisanym scenariuszu, pozwalającym niemal wyłącznie za sprawą dialogów zbudować wiarygodną postać głównej bohaterki oraz jej skomplikowanych i nieoczywistych relacji rodzinnych.
-
Więcej
Czy "Anatomia upadku" jest zaskakującym dramatem sądowym? Raczej przypomnieniem, że prawda tak naprawdę zależy od naszej interpretacji i uprzedzeń, a nie samych faktów. A przez to cała ta historia po seansie zostaje mocno w głowie. Mimo dłużyzn i nierównego tempa, pozostaje frapującym oraz prowokującym do ciągłego myślenia tytułem.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Anatomia upadku to rasowy dramat sądowy który swoją powolną narracja może zniechęcić.Surowe kadry,jeszcze bardziej surowe dialogi w których trudno o wychwycenie emocjonalnego czy też empatycznego brzmienia.To film bardzo społecznie ciekawy-podczas procesowych sporów dochodzi do oceny nie tylko bohaterki ale też samej struktury ludzkiej,tej pełnej narzucania stereotypowego,niedojrzałości-pełnej dziwnej nienawiści.A to wszystko dzieje się poprzez zasiedziałą perspektywę.Ciezki film,ważny film.
-
98 stycznia
- 8
- Skomentuj
-
-
Ciekawy pomysł na stworzenie dramatu sądowego, w którym postacie poznawałoby się dopiero od momentu procesu przeplatanego dość kreatywnymi zabiegami w stronie wizualnej. Przy tym emocjonalnie całość pozostawiła mnie obojętnym, a przeciągnięty początek zmęczył mnie. Porównywalnie słabszy od paru ostatnich zwycięzców Złotej Palmy.
-
"Anatomia upadku" to poruszający thriller, który doskonale balansuje między dramatem a napięciem kryminalnym. Świetna reżyseria Justine Triet oraz znakomita gra aktorska, zwłaszcza ze strony Sandry Hüller, sprawiają, że ten film zasługuje na ocenę 8/10. Moja recenzja: https://vodfilmy.pl/filmy-online/anatomia-upadku/
-
Chciałem, żeby mi się podobał. I faktycznie pierwszy akt i parę scen w sądzie są ciekawe. Sandra też przekonująca, ale ten 11-latek. Serio taki dorosły? Yyy...
-
Nieszczęśliwy wypadek, samobójstwo, czy morderstwo. Powolne śledztwo i odkrywanie prawdy. Wyrazistość postaci. Wykorzystanie konwencji dramatu sądowego. Dopracowane dialogi. Nie dziwią jednak opinie widzów znudzonych, bo sama historia miałka i przegadana.
-
Bardzo przekonująco pokazuje, że nie możemy być pewni relacji zdarzeń innych ludzi, ich powiadomej tendencji do ukrywania prawdy, dopowiadania sobie sekwencji wydarzeń, a także tego, co sami byśmy w danej sytuacji zrobili. Nie daje prostych odpowiedzi, ale w zamian stawia pytania, na które każdy może sobie sam odpowiedzieć i wcale nie muszą to być te same przemyślenia.
-
Dramat sądowy z naciskiem na dramat, bo aż kipi od emocji. A z panem prokuratorem to poszedłbym na piwo!
-
