- 93% pozytywnych
- 22 krytyków
- 93% pozytywnych
- 30 użytkowników
Leningrad, lata 80. XX w. Wiktor Coj zakłada zespół Kino, który odmienia radziecką scenę muzyczną.
- Aktorzy: Teo Yoo, Irina Starshenbaum, Roman Bilyk, Aleksandr Gorchilin, Filipp Avdeev i 15 więcej
- Reżyser: Kiriłł Sieriebriennikow
- Scenariusz: Lily Idov, Mikhail Idov, Kiriłł Sieriebriennikow
- Premiera kinowa: 31 sierpnia 2018
- Premiera światowa: 28 stycznia 2018
- Ostatnia aktywność: 4 września
- Dodany: 11 maja 2018
-
7.6Bardzo pozytywnie oceniony i uznany przez krytyków
-
93%pozytywnych
-
22krytyków
-
22recenzje
-
15ocen
-
14pozytywnych
-
1negatywna
-
-
7.2Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
93%pozytywnych
-
30użytkowników
-
12recenzji
-
28ocen
-
26pozytywnych
-
2negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
9
Kiriłłowi Sieriebriennikowowi udało się osiągnąć coś, co nawet mi się nie śniło. Opowiedział prostą historię trójkąta miłosnego, ale w sposób, który pozwolił mu na dotknięcie tylu różnych tematów - od tolerancji homoseksualistów w Rosji, przez problemy systemowe, aż do wolności słowa.
-
9
Umiejętne połączenie różnych stanów emocjonalnych sprawia, że do obrazu Sieriebriennikowa po prostu chce się wracać - i nawet jeśli minie lato, warto będzie ponownie wrócić do tej projekcji.
-
?
Orzeźwiająca dawka filmowej energii, celebrującej młodość i pasję do muzyki, a takie tytuły zawsze warto oglądać.
-
7
Dla znawców tematu, czyli miłośników rosyjskiej muzyki rockowej, Lato będzie świetną historią o kulisach powstania kultowego zespołu Kino. Choć może aktorzy nie mają zbyt wielkiej charyzmy, żeby unieść swoje postaci, muzyka broni się sama.
-
5
Niestety, Sieriebriennikow i jego ekipa również ściszają muzykę, zamiast zarazić nią cały świat. Próbują pokazać, że rosyjski punk wyrastał na podobieństwo swoich kosmopolitycznych braci. Ale ostatecznie spiłowują tylko pazur sztuki, która wyprzedziła Pierestrojkę.
-
7
Jest jak tanie wino - jest słodkie, przyjemne i orzeźwiające, ale potrafi kopnąć w najmniej oczekiwanym momencie.
-
8
Bardzo świeże, wyzwolone artystycznie kino.
-
8.5
To kino niewykoncypowane, niewymądrzające się, czy przesadnie filozofujące. To raczej pełna mądrych, natchnionych, dla jednych naiwnych i niedojrzałych, dla drugich wiernych swojemu idealizmowi i niedającym się ustawić w szeregu, młodych i aktywnych, ballada filmowa o rewolucyjnym nastroju.
-
?
Ponura rzeczywistość upadającego ZSRR nagina się w "Lecie" do charyzmatycznych bohaterów. Mutuje w mieszankę nowofalowego romansu i musicalu, w którym wrodzy współpasażerowie z miejskiego autobusu posłusznie odśpiewują chórki.
-
6.7
Jest jak piosenka o słodko-gorzkim, może trochę naiwnym uczuciu, które uderza do głowy. Ale jeśli się wsłuchać, za poezją prostych słów znaleźć można coś więcej.
-
-
Recenzje użytkowników
-
5
Męczący, za długi, nudny - w surowej, czarno-białej formie, film o narodzinach muzyki punkowej w Związku Radzieckim schyłkowych lat Breżniewa. Warto jednakże zmęczyć dla kilku znakomitych scen teledyskowych oraz dobrej muzyki.
Fabuła jest kompletnie sknocona. Reżyseria leży i kwiczy.
Są jednak trzy sceny znakomite, gdy film przyjmuje formułę teledyskową.
Więcej: https://www.wodaiogien.com/single-post/2018/09/04/Lato-–-to-się-nie-wydarzyło-ocena-510 -
7
Ugrzeczniony bunt od linijki. Mało widać przeciw czemu wymierzony. Bardziej portret marzycieli zapatrzonych w zachód. Nostalgiczny crowd-pleaser, ale piękny.
-
8
Film był dla mnie wyzwoleniem. Tym czym dla jego bohaterów była muzyka. Bawi, wzrusza, przedstawia ważne problemy społeczne, ale przede wszystkim przybliża sylwetki wielkich artystów, którzy dostali film godny ich twórczości.
-
8
-
5
-
8
-
7
Radziecka scena blues-punkowa lat 80. Początki młodych legend Leningradu. Ciekawe alternatywne wstawki muzyczne narratora.
-
7
#NH Tak jak poprzednie NH podbiły moje serce izraelskim techno, tak te rosyjskim Rock and rollem
-
6
Beztroska i bujanie w obłokach. Z chwilami melancholijnego oddechu ujawniającego rozgoryczenie. Szkoda, że tak zapatrzony w amerykański underground.
-
6
Muszę pochwalić za dopracowaną scenografię i idealnie oddany klimat lat 80. Szkoda, że tak dużo w Lecie Bowiego, Dylana, I. Popa, a tak mało Coja, Kina.
-
