grzegorznarozny

Tak wyglądają imprezy w piekle. Noe osacza i obezwładnia widza. Nie chcecie tego doświadczyć, ale jeśli już musicie to tylko w kinie! Recenzja: http://pelnasala.pl/climax/

Zamach na popkulturę. Moja geekoza piała z zachwytu. Mitchell drwi z samonapędzającej się konsumpcyjnej paranoi, jednocześnie wciągając w nią widza. Wybitne!
Recenzja: http://pelnasala.pl/tajemnice-silver-lake/

Świetny prolog, później różnie to bywa. Dzięki formie bardzo angażujący, ale twórcy świadomi ograniczeń przyjętej konwencji mocno ją naciągają, a kryminalna zagadka jest jak z pulpowej powieści z kiosku. Broni się jako komentarz w kwestii działania social mediów.

Pełen sprzeczności. Z jednej strony tabloidyzacja i odhaczanie palących problemów z gracją słonia w składzie porcelany. Do tego wątek Więckiewicza sparwia wrażenie doklejonego. Z drugiej jednak niejednoznaczny dramat jednostek, niestety zwieńczony nazbyt efekciarskim zakończeniem. Mimo wszystko nie jest nawet w połowie tak zajadły, jak sugeruje medialna wrzawa.Technicznie, jak to u Smarzowskiego, sraczka montażowa, ale też świetne aktorstwo.

Najdoskonalsze, eklektyczne dzieło Lyncha, którym udowadnia jak bardzo kocha X muzę. Niepowtarzalna, oniryczna atmosfera wciąga bez reszty. Koszmar z którego nie chcesz się obudzić. Prawdopodobnie najlepszy film w historii kina.