Opowiada o tak wielu ważnych sprawach i w taki sposób, że utożsamiasz się z bohaterami, żyjesz ich przemyśleniami i rozterkami. Najbardziej poruszające to te o dzieciństwie, niespełnionej miłości oraz zdradzie.

8,5

Poza trochę nudnym środkiem nie ma się do czego przyczepić. Niesamowity klimat i wiele zapadających w pamięć scen. O genialnej muzyce Morricone nie trzeba nic mówić, to trzeba usłyszeć, tak samo jak film - trzeba zobaczyć.

Życie człowieka na przykładzie życia Davida "Noodles" Aaronsona.

[2]

Epopeja gangsterska w trzech odsłonach czasowych. Muzyka Morricone wspomaga filmowe emocje. Noodles, Max, Deb i ferajna.

Ogólnie preferuję estetykę westernu nad kinem gangsterskim. Jednak to właśnie tu Leone wycisnął do cna esencję kina, esencję życia...