Aktualizacja serwisu! Seriale, dziennik obejrzeń, "moja strefa", import i eksport, komentarze, konwersacje i wiele więcej. Sprawdź

Dzika grusza

2018 Film
7.1 10.0 0.0 19
Pozytywnie oceniony przez krytyków
7.0
Pozytywnie oceniony przez użytkowników
  • Jak oceniasz ten film?
  • Anuluj
  • 0/500

Absolwent pedagogiki Sinan, przed ostatnimi egzaminami wraca do małego rodzinnego Çan w północno-zachodniej Turcji.

  • Recenzje krytyków

    • 8
      Marcin Kempisty, Film.org.pl

      Niezwykle dojrzałe studium dojrzewania w czasach atrofii uczuć i niewiary w możliwość wyswobodzenia się z matni grzechów. Kompleksowe naświetlenie życia bohatera z różnych perspektyw, żywiony do niego szacunek przy jednoczesnym kąśliwym szyderstwie z jego wydumanych aspiracji, stawia dzieło Turka pośród jego najznakomitszych dokonań.

    • 7
      Maciej Kędziora, Filmawka

      Mimo swojego długiego czasu trwania, z rzadka wytraca tempo, co chwile próbując zaangażować widza. Reżyserowi, mimo korzystania z dość wyeksploatowanej opowieści o relacji ojciec-syn, udaje się wprowadzić powiew świeżości. Czy to przez zadawanie pytań o determinizm, sens egzystencji czy też przeznaczenie i skutki naszych wyborów życiowych. I choć nie musimy się zgadzać ze stawianymi przez niego tezami, to warto ich wysłuchać. Bo mało kto mówi tak pięknie o życiu jak Ceylan.

    • 8
      Marcin Prymas, Pełna sala

      Raczej nikogo nie zdziwi informacja, że jest to film absolutnie przepiękny. Cudowne zdjęcia są już od dawna obowiązkowym elementem każdej produkcji Turka i tu również możemy cieszyć oczy pięknymi panoramami, pomysłowymi ujęciami, czy wspaniale iskrzącym się śniegiem.

    • 8.3
      Paweł Mossakowski, Co Jest Grane 24

      Bardzo dobry film, ale bardzo też niełatwy w odbiorze.

    • ?
      Jakub Socha, Dwutygodnik

      W najnowszym filmie Ceylana jest wszystko to, co było w jego poprzednim: trzy godziny rozmów poprzetykane obserwacją przyrody i kilkoma taktami muzyki klasycznej. Jakimś cudem jednak "Dzika grusza" jest filmem fascynującym.

    • 7
      Michał Piepiórka, Bliżej Ekranu

      Mądry i gorzki, rozwiewający iluzję, którą pielęgnuje każdy z nas - iluzję sukcesu.

    • 8.5
      Tomasz Małecki, Movies Room

      W Dzikiej gruszy Ceylana jest dostrzegalna pewna tendencja kumulacji wrażliwości i problematyki poruszanej przez wielu twórców wywodzących się ze wschodniego kręgu kulturowego. Nie powiedziałbym, że jest to próba naśladownictwa ze strony tureckiego reżysera, ale raczej swego rodzaju wyraz całej kolektywnej emocjonalności, od której przecież nikt z nas nie jest wolny. A Nuri Bilge Ceylan jest tego faktu po prostu świadomy.

    • 5
      Bernadetta Trusewicz, FDB

      Utwór sięgający po metafizykę i delikatne tkaniny do stworzenia historii. Tym razem jednak reżyserowi strategia, którą przyjął nie sprzyja. Drzewko zaczyna gnić.

    • ?
      Piotr Dobry, Dziennik.pl

      Nuri Bilge Ceylan w "Dzikiej gruszy" znów perfekcyjnie rozgrywa napięcie między prywatnym a politycznym. Troski i dylematy bohaterów odbijają problemy samej Turcji, rozdartej między świeckością a islamem, borykającej się z bezrobociem i brakiem perspektyw dla młodych.

    • 5
      Adrian Luzar, Interia

      Bohaterowie snują się z miejsca w miejsce, rozwijana w spokojnym tempie historia zamiast wrażenia oddechu, wywołuje irytację i zniecierpliwienie. Tym samym "Dzika grusza" mimo ważnych tematów i jeszcze ważniejszych wniosków, staje się dziełem dedykowanym dla bardzo wąskiego grona odbiorców. Ja zdecydowanie poczekam do momentu, w którym Ceylan przypomni sobie, że kwintesencją kina jest elipsa - a wtedy prawdopodobnie nie będzie miał sobie we współczesnym kinie artystycznym równych.

  • Recenzje użytkowników

    • 5
      ginger1950

      Ale nuda .... recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/05/10/Dzika-grusza-–-turecki-nauczycielpisarz-ocena-410

    • 6
      AdrianStorm

      DKF: Splot rozmów, które raz poruszają (z Hatice), raz wydają mi się bardzo jałowe (z pisarzem). Strona wizualna tak samo nierówna. Ale są smaczki.

    • 8
      cufello

      Syn i ojciec - klamra wizji śmierci przy dzikiej gruszy oraz studni. Obaj mimo wszystko podobni. Intelektualna podróż po prowincji współczesnej Turcji.

    • 7
      patryk_

      Nieświadomie adaptujemy wzorce pokoleniowe, od których usilnie staramy się odejść. Owszem, film ma swoje zastoje, ale głębia i złożoność dialogów poraża.

    • 8
      Agatonik

      Przepiękne zdjęcia. Długie ale jakże wciągające dialogi. Powolne odkrywanie siebie jak kopanie studni - czasami natrafimy na kamienie, czasami na swoje korzenie

    • 9
      milosz_lewandowski

      18.NH #15: Niespełnione pragnienia i zawiedzione oczekiwania w przeciągniętych rozmowach robią nie mniejsze wrażenie niż w Zimowym Śnie. Bardzo do mnie trafił.

    • 9
      aszylin

      Piękny wizualnie, głęboki w treści.

    • 3
      gustafik25

      Za długi o ponad godzinę, za mało muzyki, która by tworzyła atmosferę. Zdjęcia chodzących bohaterów trawające bez końca są strasznie irytujące. Autor chciał poruszyć za wiele tematów w jednym filmie. Potraktował je po macoszemu. Brak zaradności wśród całej rodziny denerwuje najbardziej.

    • 5
      Kac777

      Niestety, jest to najsłabszy, jak dotychczas, film Ceylana. Oczywiście, są tutaj stałe motywy, ale mam wrażenie ich nudnego powtarzania.

Chcą zobaczyć

Najpopularniejsze listy

Ostatnio dodany do list

Popularne nowości

Rosnące