- Ostatnio dodana recenzja: 14 listopada 2019 (4 dni temu)
- Na Mediakrytyku od: 19 sierpnia 2017 (2 lata temu)
-
100recenzji
-
94oceny
-
61pozytywnych
-
33negatywne
-
6.1średnia
-
65%pozytywnych
-
1.2odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 64%, Komedia 13%, Thriller 10%, Biograficzny 7%, Horror 7%, Kryminał 7%, Akcja 6%
- Najczęstsze kraje: USA 32%, Francja 26%, Polska 18%, Niemcy 14%, Wielka Brytania 11%, Dania 8%, Brazylia 5%
- Poziom ocen: 37% wyżej, 37% niżej, 27% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.5 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
8.18.17.67.68
Karim Aïnouz stawia na subtelne budowanie napięcia, mozolne przepracowywanie kolejnych zagadnień, by dopiero na samym końcu uderzyć w sam środek serca odbiorcy. Cios to na tyle celny, że przełamie niejeden chłód. -
6.76.74.84.86
Ogląda się dobrze, m. in. ze względu na stosunkowo krótki metraż, dzięki któremu narracja prowadzona jest w zwartym tempie pozbawionym nachalnych dłużyzn. Koko-di Koko-da to przykład kina artystycznego łączącego elementy wysokie i niskie, którego coraz więcej w polskich kinach. -
??7
Cały film został nakręcony w niezwykły sposób. Prowadzona z ręki kamera jest czuła na każdą oznakę piękna, jakie ma do zaoferowania przyroda. Z tego też względu Balon ogląda się z niekłamaną przyjemnością, a przede wszystkim poczuciem, że ujrzało się skrawek niezwykle interesującego świata.
Najwyżej ocenione
-
7.47.46.06.09
Już teraz można stwierdzić, że Schyłek dnia jest jednym z najważniejszych filmów, jakie pojawią się w 2019 roku w polskich kinach. Piękno obrazu i tragedia rewolucji tworzą mieszankę wybuchową, czym Nemes udowadnia, że jego debiutancka produkcja nie była przypadkiem. -
7.27.27.17.19
Produkcja niezwykle przejmująca, dotykająca najczulszych strun ludzkiej empatii, pozwalająca na prawdziwe zrozumienie ofiar zamachów terrorystycznych. To również głośne ostrzeżenie przed brutalizacją życia społecznego, którego oblicze zmienia się właśnie na naszych oczach. -
7.77.77.37.39
To lament nad niewinnymi ofiarami, jak również przypowieść o destrukcyjnej żądzy podporządkowywania sobie drugiego człowieka. To wreszcie kino niezwykle emocjonalne, które w powolny sposób odsłania przed widzem tragedię Aborygenów.
Najniżej ocenione
-
6.26.26.66.61
Pretensjonalna symbolika coraz częściej zastępuje w jego filmach potrzebę opowiadania, przez co sam reżyser coraz bardziej daje się zaszufladkować do grona nawiedzonych osobników kina, po których, za wyjątkiem ekscesów, niewiele więcej można się spodziewać. -
3.03.05.35.32
Seans Wywiadu z Bogiem po raz kolejny udowadnia, że o Bogu i wierze powinno się mówić tylko wtedy, gdy naprawdę ma się na to pomysł. Poszukiwanie autorskiego stylu wypowiedzi, pozbawionego uproszczeń i jednoznacznych deklaracji, to jedyna droga do stworzenia poruszającej historii. W przeciwnym razie, tak jak to dzieje się w przypadku Perry'ego Langa, zagwarantuje się widzom jedynie okazję do chichotu z obserwowanych wydarzeń. -
3.93.92
Nie rozśmieszy, nie wprawi w dobry nastrój, nie przedstawi ciekawych spostrzeżeń na temat popkultury, lecz zagwarantuje jedynie ból głowy.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
6.26.26.66.61
Pretensjonalna symbolika coraz częściej zastępuje w jego filmach potrzebę opowiadania, przez co sam reżyser coraz bardziej daje się zaszufladkować do grona nawiedzonych osobników kina, po których, za wyjątkiem ekscesów, niewiele więcej można się spodziewać.
-
6.36.37.37.32
Bez wątpienia Kuba Czekaj spadł z wysokiego konia. Chciał stworzyć artystyczny film uwikłany w szerszy kontekst kulturowy, ale wyszła z tego raczej wieloletnia pisanka, w której wciąż znajduje się nieświeże żółtko. -
5.25.25.35.32
Nie broni się jako remake, gdyż nie wchodzi w polemikę z pierwowzorem. Nie broni się również jako angażujące kino akcji, ani nawet jako gra z konwencją tego gatunku.