Oficer i szpieg

Polański trzyma formę,ale nie jest to jakby produkcja nad wyraz rzucają mnie jako odbiorcę na kolana-to niezłe ukazanie XIX afery Dreyfusa,z pięknymi detalami scenograficznymi i kostiumowymi.Scenariuszowo siada gdzieś w połowie,historia nie zaciekawia na tyle,aby trzymało wszystko w napięciu.Momentami nie ukrywam,że produkcja mi się dłużyła.Polański znany jest ze swoich reżyserkich trików którym pozostaje wierny i akurat sprawdzają się nadając filmowi jakby charakteru,aktorsko jest w porządku.

Film o XIX-wiecznej aferze Dreyfusa z bardzo aktualnym odwołaniem współczesność. Na największą pochwałę zasługują drobiazgowe dekoracje i kostiumy. Dobre aktorstwo (Louis Garrel w roli Dreyfusa). Przydługi początek filmu długo się rozkręca (jest potrzebny do zrozumienia późniejszych wydarzeń) - ale od II aktu robi się coraz ciekawiej. Film zrealizowany w starym stylu (dużo dialogów, długie sceny, zwłaszcza na sali sądowej) - nie dla każdego, ale miłośnicy filmu historycznego na pewno docenią.

Nowy film Polańskiego nie jest tak angażujący jak można by oczekiwać, ale to porządna historyczna rekonstrukcja. W końcówce robi dziwne skróty.

Solidny wyrób rzemieślniczy, zawierający w sobie parę scen kluczowych, które sprawiły, że wyszedłem z kina z poczuciem pogardy ludzką rasą.

Film tylko poprawny. Jednak sztuczka Polańskiego by przezeń dowieść swojej niewinności i zrzucić winę na budzący się na świecie antysemityzm jest obrzydliwa.

Nie jest to porywające widowisko ale też nie nudzi, ot przyzwoicie (po rzemieślniczemu) opowiedziana historia (jakże aktualna) matactw na szczytach władzy.

Naprawdę emocjonujący. Brawa za temat, który z dużą wnikliwością pokazuje, jak trudno walczyć o sprawiedliwość z machiną państwa. Jakże aktualne i zatrważające.

Zaczyna i kończy się w dobry sposób, ale cały środek jest zwyczajnie nudny, a samo śledztwo poprowadzone w ślamazarny sposób.

ZNAKOMITY!! Polański stworzył klasyczny film, który stoi rewelacyjnie poprowadzoną historią. Gdyby

Polański nie zawodzi! niespieszne, rzeczowe, precyzyjnie skrojone kino w starym stylu. czuć rękę mistrza, który na kinie zjadł zęby

Marszowe sceny, epickie wąsy i analogie Dreyfus-Polański, które niechcący podsunęła mi oskarżycielka filmu.

Najsłabszy film Romana Polańskiego. Recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2020/01/02/Oficer-i-szpieg-–-Oskarżam-ocena-410

Bardzo solidny film z genialnymi momentami. Historia wciąga od samego początku, a Polański błyszczy reżyserskim geniuszem. Na minus trochę efekty specjalne i uproszczenia w scenariuszu, które czasem zbyt mocno wybrzmiewają w dialogach