Outsider

Być może, gdyby wcześniej nie powstał Detektyw, wtedy łatwiej byłoby docenić nowy kryminał HBO. Outsider jednak zbyt często zbliża się do rejonów wyeksploatowanych przez Nica Pizzolatto, wskutek czego przypomina gorzej zrealizowane epigońskie dzieło.

Bardzo udana adaptacja książki Stephena Kinga, która być może radzi sobie z fabułą nawet lepiej, niż uczynił to popularny pisarz. To zrealizowana w surowy sposób, powolna i kameralna produkcja kryminalna utrzymana w oparach grozy.

Cieszy mnie, że powstanie drugi sezon, bo chociaż serial ma braki, to trafi do nadto niewybrzydzających widzów, którzy kochają kryminały i przede wszystkim do fanów kingowskich klimatów.

Sposoby i strategie mordercy być może stanowią główną siłę napędową "Outsidera", ale z pewnością nie są tym, co okazuje się w serialu najbardziej interesujące. W tej jakże nieoczywistej opowieści o czasie przykuwa uwagę proste rozpoznanie: to nie czas leczy rany, ale ludzkie gesty zrozumienia i cierpliwości wobec siebie nawzajem. Jeśli paranormalny sztafaż pracuje na taki komunikat, to, jako pragmatyczka i sceptyczka, mocno mu kibicuję.

Bardzo dobry serial, który świetnie się ogląda. Historia jest wciągająca i delikatnie obniża loty dopiero na sam koniec.

To, mimo wszystkich swoich przywar, jedna z ciekawszych produkcji na podstawie prozy Kinga. Warto dać szansę.

Polecam nie tylko fanom Stephena Kinga. Tajemnica makabrycznej zbrodni i okoliczności nietypowej sprawy zmrożą wam krew w żyłach. Produkcja zarówno dla widzów o mocnych nerwach, jak i wielbicieli kryminalnych zagadek z piekła rodem.

Być może, gdyby wcześniej nie powstał Detektyw, wtedy łatwiej byłoby docenić nowy kryminał HBO. Outsider jednak zbyt często zbliża się do rejonów wyeksploatowanych przez Nica Pizzolatto, wskutek czego przypomina gorzej zrealizowane epigońskie dzieło.

Sposoby i strategie mordercy być może stanowią główną siłę napędową "Outsidera", ale z pewnością nie są tym, co okazuje się w serialu najbardziej interesujące. W tej jakże nieoczywistej opowieści o czasie przykuwa uwagę proste rozpoznanie: to nie czas leczy rany, ale ludzkie gesty zrozumienia i cierpliwości wobec siebie nawzajem. Jeśli paranormalny sztafaż pracuje na taki komunikat, to, jako pragmatyczka i sceptyczka, mocno mu kibicuję.

Czy to serial dobry? Uważam, że dobry, warty uwagi, ale nie wybitny i nie dla każdego. Dla widza nastawionego na czysty kryminał na pewno nie, a dla kogoś, kto wzorem detektywa Andersona jest w stanie przełknąć kilka gorzkich pigułek nadnaturalności - jak najbardziej.