Aktualizacja serwisu. Sprawdź
-
57recenzji
-
55ocen
-
39pozytywnych
-
16negatywnych
-
6.2średnia
-
71%pozytywnych
-
1.1odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 53%, Thriller 14%, Komedia 12%, Sci-Fi 7%, Biograficzny 7%, Akcja 5%, Melodramat 5%
- Najczęstsze kraje: USA 44%, Francja 37%, Wielka Brytania 19%, Niemcy 16%, Belgia 12%, Polska 11%, Szwecja 9%
- Poziom ocen: 38% wyżej, 36% niżej, 26% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.4 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
6.16.12
Heavy Trip nie uratuje również próba wyjaśnienia z perspektywy odbiorcy niekompetentnego, tj. odbiorcy nieobeznanego w świecie muzyki metalowej i odbierającego wpierw komedię, a dopiero potem jej temat. W tym wydaniu jest on bowiem tak samo bezzasadny, wykazując się finezją obecnych, TVN-owskich spotów promocyjnych. -
7.77.77.07.07
Egzystencjalny i pesymistyczny wydźwięk Ági oraz jej narracyjność przy początkowo manifestowanej elitarności wywodu czyni zeń jedną z ciekawszych pozycji filmowych za pierwszy kwartał 2019 roku. Problemy z tempem, jakich bądź co bądź nie wystrzega się szczególnie w części "zniebozstąpienia", nie jawią się więc jako widoczna rysa na szkle całości. -
6.26.25
Pod względem technicznym Władcy chaosu są natomiast typowym akerlundizem, po którym widzowie kinowej wersji koncertu Rammstein z Paryża mogą odczuć swoiste deja vu. Fetyszyzacja teledyskowego montażu zakrawa tu o nagrodę imienia Dzigi Wiertowa, lub raczej Michaela Baya, bo to do finezji tego drugiego Åkerlundowi jest bliżej.
Najwyżej ocenione
-
7.87.87.57.510
Nie ujrzycie tu zatem rozbudowanych i rozwleczonych na cały metraż portretów postaci, lecz w zamian zostanie wam zaoferowana możliwość czerpania wojerystycznej przyjemności z niemego i bezwładnego uczestnictwa w postępującej, humanitarnej destrukcji. -
??9
Tym, co świadczy o wielkości Króla, jest więc jego jakościowe dopasowanie do możliwie każdej konwencji, w której postanowimy odczytać jego zawartość. Formalnie mamy do czynienia z dziełem niepowtarzalnym, tak samo współczesnym jak utrzymanym w nostalgicznym pragnieniu kontemplacji jednego, niezmiennego piękna filmowego obrazu, oraz narracyjnie spełnionym i skrzętnie zaplanowanym, co przy eksperymentalnej tożsamości musi budzić podziw nawet największych zwolenników "kina mówionego". -
8.68.68.08.09
Przejdzie do historii pod hasłem "ostatni film Daniela Day-Lewisa". I choć szanuję aktora niemiłosiernie, to wolałbym jednak, aby w kontekście produkcji najczęściej wpisywanym stwierdzeniem do wyszukiwarki było "kolejny wielki film Andersona".
Najniżej ocenione
-
2.62.64.04.01
Pozostawia we mnie zatem poczucie drastycznego zażenowania, które na szczęście szybko odejdzie w zapomnienie. -
6.16.12
Heavy Trip nie uratuje również próba wyjaśnienia z perspektywy odbiorcy niekompetentnego, tj. odbiorcy nieobeznanego w świecie muzyki metalowej i odbierającego wpierw komedię, a dopiero potem jej temat. W tym wydaniu jest on bowiem tak samo bezzasadny, wykazując się finezją obecnych, TVN-owskich spotów promocyjnych.
-
??6.76.72
Miłośnicy kina wojennego, bądź dokumentalnego zdecydowanie nie poczują się usatysfakcjonowani i odeślą Jadotville do krainy wiecznego letargu.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
7.27.26.76.73
Utoya, 22 lipca upada zatem nie tyle pod ciężarem własnej, mastershotowej ambicji, co zwyczajnego operatorskiego lenistwa i - co udowadniają całkowicie zbędne plansze w ostatnich minutach - politycznego indoktrynerstwa, jakiego w sprawie prawicowego ekstremizmu nie można było rzecz jasna odpuścić. -
6.16.12
Heavy Trip nie uratuje również próba wyjaśnienia z perspektywy odbiorcy niekompetentnego, tj. odbiorcy nieobeznanego w świecie muzyki metalowej i odbierającego wpierw komedię, a dopiero potem jej temat. W tym wydaniu jest on bowiem tak samo bezzasadny, wykazując się finezją obecnych, TVN-owskich spotów promocyjnych.
-
5.75.73
Barry Levinson nakręcił bodajże najsłabszy film w swojej karierze, a Al Pacino rozegrał swoją rolę na siedząco, czyli tak jak ma to ostatnimi czasy w zwyczaju.
- Jeżeli jesteś Tomasz Małecki, to możesz uzyskać dostęp do panelu administracyjnego krytyka.