- 86% pozytywnych
- 18 krytyków
- 84% pozytywnych
- 19 użytkowników
Czarnoskóry Angelo, trafia do białych arystokratów, którzy chcą z niego "zrobić człowieka". Uczy się więc deklamować po francusku, nosić elegancki strój i grać na flecie, w czym osiąga maestrię.
-
6.7Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
86%pozytywnych
-
18krytyków
-
18recenzji
-
14ocen
-
12pozytywnych
-
2negatywne
-
-
6.6Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
84%pozytywnych
-
19użytkowników
-
5recenzji
-
19ocen
-
16pozytywnych
-
3negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
7
Dzięki najduszniejszemu z formatów obrazu, prostokątnemu 4:3, statycznym kadrom, długim ujęciom oraz naturalnemu oświetleniu, reżyser nie tylko radzi sobie z ograniczeniami budżetu. Przede wszystkim, skutecznie podpina nas pod percepcję bohatera, uzyskuje efekt duchoty, skrępowania, ruchu powstrzymanego obyczajowym i kulturowym gorsetem.
-
8
Niewątpliwe zawiedzie wszystkich oczekujących lekkiego i masowego kina kostiumowego spod znaku Stephena Frearsa, to arthouse pełną gębą, który wymaga skupienia i wsiąknięcia w kreowany przez siebie świat. Ale tych, którzy nie dadzą się pokonać snującej się w milczeniu narracji, wynagrodzi z nawiązką.
-
8
W obrazie Austriaka drzemie silna próba zadania pytań nam, współczesnym. O sens wolnej woli. I wolności.
-
?
Pokazuje, jak daleko może zapędzić się człowiek w swoim dążeniu do tego, by wszystko było przerobione na jego modłę. W dodatku robi to w sposób mocno arthousowy, co sprawia, że nie każdy widz będzie zadowolony z seansu. Jednak ci, którzy cenią sobie takie kino, powinni docenić dzieło Austriaka.
-
6
Poprzedni film Schleinzera - "Michael" - opowiadał o pedofilu przetrzymującym w piwnicy porwanego chłopca. To zadziwiające, ale "Angelo", choć z pozoru tak różny, jest bardzo do niego podobny - i to nie tylko ze względu na imię w tytule. Gdy przestanie się zwracać uwagę na kostiumy z epoki, scenografię dworów i pałaców czy wytworne fryzury, to okaże się, że to również film o perwersji dominacji - o bezbronnym chłopcu przetrzymywanym w więzieniu kultury.
-
8
Ofiarą wielkich, geopolitycznych procesów staje się każdy człowiek, niezależnie od tego czy dzierży królewskie berło, czy przyjmuje karną chłostę. Pewne odwieczne mechanizmy znajdujące się poza wpływem jednostki decydują wszak o równym i całkowitym ubezwłasnowolnieniu, czyniąc z ów jednostek instrumenty w dłoniach Historii. Ich indywidualne byty nie posiadają więc wymiernego znaczenia, ponieważ warte są tyle, ile trybik w przerastającej pojęcie machinie kulturowych ruchów tektonicznych.
-
?
I chyba dlatego najciekawszy w "Angelo" - filmie jak na mój gust nieco zbyt zimnym, statycznym i podobnym do instalacji "galeryjnej" - jest akt drugi, w którym obserwujemy efekt tresury z pierwszej części.
-
7
Austriacki twórca w cierpkiej refleksji na temat kolonialnych uprzedzeń nie tylko mierzy się z historią własnego kraju, ale też drażni sumienie współczesnej Europy.
-
7
Opowieść idealnie rezonuje ze sferą techniczną filmu.
-
6
Schleinzer doskonale punktuje obłudę naszego świata.
-
-
Recenzje użytkowników
-
7
Żywy dowód że kino artystyczne nie musi być nudne i pretensjonalne. Ciekawy, aktualny współczesnie temat. Wyrazisty bohater. Ładne kadry. Świetna muzyka. Może jedynie zbyt dużo przeskoków czasowych. recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/2019/12/15/Angelo-–-syn-Afryki-człowiek-Europy-ocena-710
-
6
-
7
[Transatlantyk 2019] Świetny techniczne (te kadry i naturalne oświetlenie), a historia dająca do myślenia o zachowaniu indywidualizmu.
-
7
-
5
Naprawdę porusza bardzo istotne problemy, ale tak to jest przedstawione, że zadziałało na mnie jak środek nasenny wysokiej skuteczności.
-
