-
104recenzje
-
92oceny
-
76pozytywnych
-
16negatywnych
-
6.7średnia
-
83%pozytywnych
-
0.8odrębność
Gatunki, kraje i dekady
Ostatnio zrecenzowane
-
7
Kameralny dramat psychologiczny przeplata się tu z krytycznym kinem społecznym i akcentami komediowymi, zaznaczając jasno autorską poetykę Grímura Hákonarsona, ale równocześnie pokazuje, że Islandczyk nie zamierza zamykać się w sprawdzonych schematach narracji.
-
8
To zbudowana na wzór sennego majaczenia, niespieszna podróż przez libertyńską noc ku odkrywaniu żądz skrywanych za dnia pod warstwami wymyślnych strojów i dystyngowanych póz.
-
7
Wraz ze zmieniającym się spojrzeniem białego protagonisty na kulturę Indian odczarowywany jest stereotypowy obraz "czerwonoskórych", a proces ten zostaje zgrabnie wpisany w atrakcyjną westernową narrację.
-
8
Finał serialu godnie wieńczy skomplikowaną narrację, lokując "Dark" gdzieś na intrygującym przecięciu trzymającego w napięciu science fiction z egzystencjalnym dramatem, mierzącym się z największego kalibru pytaniami.
-
8
Widmo klęski żywiołowej, ekologicznej katastrofy zalega nad prowincjonalnym pejzażem, czyniąc z sennej i wycofanej obserwacji przejmującą wiwisekcję kondycji współczesnego człowieka oraz natury.
Najwyżej ocenione
-
9
Pálmason z chłodną precyzją przeistacza opowieść o żałobie w elektryzujący, napędzany paranoją bohatera thriller skąpany we mgle niedopowiedzeń.
-
9
Filmowe misterium, błyskotliwie łączące społeczne metafory, sakralną symbolikę i przyziemność.
-
9
Oczywisty rarytas dla fanów reżysera, pełnić może też zatem rolę swoistego "Lyncha w pigułce", w pełnej okazałości i skondensowanej formie prezentując wyjątkowość jego kina.
-
9
Reżyserowi należy się uznanie za znakomite poprowadzenie i spięcie całości, splatającej poszczególne wątki w dramatyczną, słodko-gorzką mozaikę.
-
8
Widmo klęski żywiołowej, ekologicznej katastrofy zalega nad prowincjonalnym pejzażem, czyniąc z sennej i wycofanej obserwacji przejmującą wiwisekcję kondycji współczesnego człowieka oraz natury.
Najniżej ocenione
-
2
Zaletą Hex jest jego niewygórowany metraż, który pozwala jakoś przetrwać przygodę z tym filmem. Jego jakość kojarzy się z kiczowatymi horrorami puszczanymi w telewizji tuż przed północą lub tuż po niej, z tą różnicą, że tamte zazwyczaj nieźle sprawdzają się jako komedie. Hex jest na to zbyt nijaki i w rozczarowujący sposób głupi.
-
3
Odtwórcza kompilacja schematów bez polotu i klimatu.
-
3
Wycieczka Patryka Vegi do Wrocławia to wciąż bardziej "Pitbull" niż "Siedem".
-
4
Zlepiony z podręcznikowych kawałków portret Piłsudskiego trafia w próżnię - ani to laurka, ani rzetelny portret.
-
4
Nie przekonuje ani koncepcyjnie, ani fabularnie, ani znaczeniowo. Akin nie dostarcza nam w zasadzie żadnej refleksji na temat postaci Honki i jego zła, zawodzi też na poziomie filmowego rzemiosła, mogącego przynajmniej uczynić z seansu ciekawe doświadczenie.
Odrębnie ocenione
-
5
Chaotyczna wizja Ferrary zamiast wciąć w metafizyczną zadumę czasem wręcz śmieszy, ale częściej męczy niestarannym sklejaniem przeróżnych motywów.
-
4
Nie przekonuje ani koncepcyjnie, ani fabularnie, ani znaczeniowo. Akin nie dostarcza nam w zasadzie żadnej refleksji na temat postaci Honki i jego zła, zawodzi też na poziomie filmowego rzemiosła, mogącego przynajmniej uczynić z seansu ciekawe doświadczenie.
-
8
To zbudowana na wzór sennego majaczenia, niespieszna podróż przez libertyńską noc ku odkrywaniu żądz skrywanych za dnia pod warstwami wymyślnych strojów i dystyngowanych póz.
-
4
Jest filmem irytującym, nudnym i męczącym.
-
8
Momentami błyskotliwy dramat psychologiczny i społeczny zarazem, pełen nieoczywistych znaczeń i podtekstów.
