Terytoria

Jenkins opowiedział o tym wszystkim w sposób niezwykle subtelny i zmysłowy.

Wspaniale zrealizowany, a aktorzy poprowadzeni zostali przez reżysera wzorowo - zdają się obijać o ściany, niczym ptaki w klaustrofobicznie małej klatce.

Przypomina zlepek tego co najlepsze z innych, wojennych lub około wojennych filmów.

Żałobną atmosferę, napięcie, poczucie smutku i niesprawiedliwości związanego ze stratą potęguje doskonała muzyka Mica Levi.

Znakomicie rozumiem zamysł reżysera, który postuluje o pielęgnację prawdy.

Piękny film ulepiony z tragedii oraz uroku i wad małego miasteczka. Małe, wielkie kino.

Wszystkie bohaterki "Certain Women" są do bólu autentyczne.

Bardzo mądra i piękna lekcja.

Nieprawdopodobnie piękny film panie Chazelle.

Jako dość umiarkowany fan zaangażowanego społecznie kina braci Dardenne i Loacha zresztą też nie jestem w stanie jednak przejść obojętnie wobec ich twórczości. Film "Rosetta" jest chyba najlepszym dowodem zwyczajnie szczerych i dobrych intencji jego reżyserów.

"Burleska" Antina przypomina "Showgirls" w ubraniu. Jest jednak mierną "Showgirls" namiastką, który z kolei uważany jest za jeden z najgorszych filmów w karierze Verhoevena.

Atutem filmu jest jedynie Emily Blunt.

Nie przeczę, że twórczyni tego filmu przyświeca szczytny cel: zauważa problem elektrośmieci, które trafiają do tzw. trzeciego świata i tym samym zatruwają naszą planetę. Ponadto chce otrząsnąć ludzi z tej manii kupowania niepotrzebnych rzeczy. To chwalebne, jednak dokument Dannoritzer przy całej tej spiskowej teorii postarzania produktów zapomina o innowacyjności, którą właściwie zaznacza jedynie w kontekście wynalezienia żarówki przez Swana i jej udoskonalenia przez Edisona.

Naprawdę imponująca obsada "nowego Allena", który przy pomocy średniego filmu potwierdza ich status supergwiazd.

Znakomicie rozumiem zamysł reżysera, który postuluje o pielęgnację prawdy.

"Burleska" Antina przypomina "Showgirls" w ubraniu. Jest jednak mierną "Showgirls" namiastką, który z kolei uważany jest za jeden z najgorszych filmów w karierze Verhoevena.

Wszystkie bohaterki "Certain Women" są do bólu autentyczne.

Atutem filmu jest jedynie Emily Blunt.

Mcdowellowi debiut się udał. Niedociągnięcia obrazu zrzucam na karb braku doświadczenia dopiero 32-letniego reżysera i najwidoczniej dziur logicznych prawie idealnego scenariusza równie nieopierzonego Justina Ladera. "Czworo do pary" jest jednak mądrą i sprawnie zrealizowaną filmową ucztą, która pozostawia widza z tematem do rozważań.

Naprawdę imponująca obsada "nowego Allena", który przy pomocy średniego filmu potwierdza ich status supergwiazd.