Nierówny film, ale zakończenie rewelacyjne. Czyli jak to bywa z kinem Amerykańskim: kończy się tak, że zapominasz o rzeczach, które ci przeszkadzały.

Nagrody przyznane nie bez powodu. Dobry montaż, dobrzy aktorzy, dobra muzyka - te trzy rzeczy zapamiętałem.
Z perspektywy czasu - mam poczucie, że to film pokroju Baby Driver - scenariusz nie jest wybitny, ale to co wyróżnia te dwa filmy to muzyka i montaż.

Film świetny, ale zabrakło mi tego... czegoś.

Podzielam wszystkie zachwyty nad tym filmem. To ogromna frajda oglądać zmagania głównych bohaterów.

Już dawno nie było w kinie takiego głębokiego wejrzenia w ludzką naturę. Konkretnie w relację mistrz - uczeń oraz przede wszystkim w to, czym chcemy być i co dla tego jesteśmy w stanie poświęcić.
Film w sumie jest niepozorny, bardzo skąpy, skupiony na jednym wątku. Ale to nieprzypadkowy wybór, bo pokazuje nam to, jaka jest droga do doskonałości. Co ciekawe pozbawiona ona jest obsesji. To czysty marsz na szczyt ze wszystkimi koniecznymi upadkami po drodze.

Pełen emołszyns, do teraz mnie trzymie. Montaż i muzyka bije na głowę i potrafi opowiedzieć tutaj więcej niż jakieś słowa. Miles Teller wypadł fenomenalnie lecz całe show skradł J.K Simmons który pokazał pazur i realnie czułem postrach od jego postaci. Reszta obsady zostaje wypchnięta na rzecz tych dwóch panów. Film żywiołowy, przenikliwy i intensywny jak cholera, motywy dążenia do swoich celów, niepoddawanie się i walka o swoje. W paru miejscach historia wypada gorzej ale ratuje cała reszta.

trudno to ocenić jakąkolwiek cyferką

Not quite my tempo. Nie lubię gdy film tak się kończy. Wyszła popisówa prowadząca donikąd. Poza tym mam problem z głównym bohaterem. Simmons super, zdjęcia też.

Krew i łzy

Krew broczy z żył jak nuty z pięciolinii, napotykają się gdzieś pośrodku by dać zarówno obraz jak dźwięk dla obserwatora śledzącego to wszystko z boku.

This is actually quite my tempo

Zrobić thriller muzyczny ze zwrotami akcji to sztuka. Na długo po wyjściu z kina słyszałem bębny. Doskonała rola J.K. Simmonsa.

W zasadzie 8,5* ale zaokrąglam w górę-zasłużył. Jestem pod wrażeniem, mimo, że nie mogę powiedzieć że mi się podobał. Nie wiedziałam że film może tak stresować.