Whiplash

Film świetny, ale zabrakło mi tego... czegoś.

Podzielam wszystkie zachwyty nad tym filmem. To ogromna frajda oglądać zmagania głównych bohaterów.

Tak żywiołowego i przenikliwego filmu nie mieliśmy już dawno. Chazelle zapowiada się na świetnego reżysera. Genialny furiacki Simmons i nie gorszy Teller.

Trudno cokolwiek o nim napisać. Wielkie show dwóch gigantów.

Świetnie ukazano jak zmieniał się stosunek do siebie Fletchera i Andrew, w grze, emocjach, spojrzeniach. Bardzo dobrze zagrany, ze świetną muzyką.

Nierówny film, ale zakończenie rewelacyjne. Czyli jak to bywa z kinem Amerykańskim: kończy się tak, że zapominasz o rzeczach, które ci przeszkadzały.

Nagrody przyznane nie bez powodu. Dobry montaż, dobrzy aktorzy, dobra muzyka - te trzy rzeczy zapamiętałem.
Z perspektywy czasu - mam poczucie, że to film pokroju Baby Driver - scenariusz nie jest wybitny, ale to co wyróżnia te dwa filmy to muzyka i montaż.

Film świetny, ale zabrakło mi tego... czegoś.

Podzielam wszystkie zachwyty nad tym filmem. To ogromna frajda oglądać zmagania głównych bohaterów.

Już dawno nie było w kinie takiego głębokiego wejrzenia w ludzką naturę. Konkretnie w relację mistrz - uczeń oraz przede wszystkim w to, czym chcemy być i co dla tego jesteśmy w stanie poświęcić.
Film w sumie jest niepozorny, bardzo skąpy, skupiony na jednym wątku. Ale to nieprzypadkowy wybór, bo pokazuje nam to, jaka jest droga do doskonałości. Co ciekawe pozbawiona ona jest obsesji. To czysty marsz na szczyt ze wszystkimi koniecznymi upadkami po drodze.

Co ta muzyka robi z ludźmi... Jakbym nie lubił jazzu, to dałbym oczko niżej.

Kocham finałową scenę, oraz Miles Teller z rolą życia?? A J.K. Simmons to już na pewno

Dobry film, tylko brakuje tutaj poukładania scen. Za dużo się tam dzieje.

Pełen emołszyns, do teraz mnie trzymie. Montaż i muzyka bije na głowę i potrafi opowiedzieć tutaj więcej niż jakieś słowa. Miles Teller wypadł fenomenalnie lecz całe show skradł J.K Simmons który pokazał pazur i realnie czułem postrach od jego postaci. Reszta obsady zostaje wypchnięta na rzecz tych dwóch panów. Film żywiołowy, przenikliwy i intensywny jak cholera, motywy dążenia do swoich celów, niepoddawanie się i walka o swoje. W paru miejscach historia wypada gorzej ale ratuje cała reszta.

Niesamowity film, o dążeniu do celu po trupach i utracie człowieczeństwa. Zaczynając od pozytywów to dwie główne role, jak dla mnie w tym filmie J. K. Simmons pokazał, że jest aktorem kompletnym, jego rola i niejako postać jest tak zniuansowana pełna wyrachowania i czystej boleści, aż mnie przytłoczył. Miles Teller też naprawdę dobra rola, ale został trochę przytłumiony przez Simmonsa. Fabularnie to jak spektakl Teatru, z którego widzi się tylko tę dwójkę, którzy co rusz rzucają i unikają kłód.