Tylko ostatnie dziesięć minut zepsuło całą frajdę z oglądania tego nietuzinkowego horroru. Pozytywne zaskoczenie w dobie horrorów bez dobrego scenariusza.

Klaustrofobiczny, oparty na jednym motywie ze zwrotami akcji. Są momenty, gdy można mieć obawę, że rozpocznie się krwawy, bezsensowny horror, oparty na oklepanych motywach. Ale na szczęście za każdym razem udaje się tego uniknąć. Do samego końca pozostaje pewne niedopowiedzenie, które ratuje całą fabułę. Mocna muzyka świetnie koresponduje z obrazem na ekranie. Świetny montaż. Przekonujące kreacje aktorskie. Nie oszczędza się szczegółów sekcji zwłok, ale ma to swoje scenariuszowe uzasadnienie.

Sama autopsja bardzo ciekawie poprowadzona, ale nic nie trzyma w napięciu.

Lwia część filmu jest ogromnie interesująca i bardzo dobrze zbudowana pod kątem reżyserii, ale ostatecznie przegrywa z niewystarczającym scenariuszem.

Nocny Maraton Horrorów: Starannie zrealizowany straszak, zważywszy na skromne środki. Niestety wyłącznie dla fanów gatunku i brakuje większej refleksji.

Klaustrofobia i zbliżenia na wnętrzności. Brak czegoś więcej w relacji ojciec i syn.