Zamożne małżeństwo izoluje swoje dzieci od mediów i innych ludzi. Gdy najstarsza córka ogląda filmy przyniesione przez znajomą, zaczyna podejrzewać, że prawdziwy świat różni się od tego, który pokazują im rodzice.
- Aktorzy: Christos Stergioglou, Michelle Valley, Aggeliki Papoulia, Mary Tsoni, Hristos Passalis i 4 więcej
- Reżyser: Jorgos Lantimos
- Scenarzyści: Efthymis Filippou, Jorgos Lantimos
- Premiera kinowa: 10 czerwca 2011
- Premiera światowa: 18 maja 2009
- Ostatnia aktywność: 10 lutego
- Dodany: 21 marca 2018
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejPokazane w filmie Lanthimosa zagadnienia wydają się mało realistyczne wobec doświadczanego przez widza zupełnie innego, pełnego ludzi życia, a zwłaszcza wobec wolności prawie niczym nieograniczonej. Ale gdy zastanowimy się głębiej, to przecież we współczesnym cywilizowanym świecie mają miejsce takie zdarzenia, jak wieloletnie więzienie w piwnicy i seksualne wykorzystywanie córki przez ojca.
-
Więcej
Jest filmem wstrząsającym, który na pewno warto zobaczyć. Nie jest to jednak kino, do którego będziemy mieli ochotę wracać. Nie ma też takiej potrzeby - trudno będzie o nim bowiem zapomnieć.
-
Więcej
Ciekawy pomysł na film. Koncepcja niezupełnie nowa, za to umiejętnie połączona z problemami współczesności - choćby kwestią kryzysu i rozpadu rodziny. Jedno z pytań, jakie zadaje reżyser, dotyczy tego, jak bardzo rodzice są w stanie narzucić dzieciom pewien sposób widzenia świata, zawładnąć ich umysłami.
-
Więcej
Jest skutecznie surrealistyczny - nie daje żadnego odniesienia czy drogowskazu, który pomógłby zidentyfikować cel tej socjopatycznej łamigłówki. "Matrix", "Truman Show", Buñuel, Natascha Kampus, Josef Fritzl, jaskinia platońska, "Szpital Brytania"? Wrzuceni w sam środek patologii, sami musimy znaleźć wyjście.
-
Recenzje użytkowników
-
Człowiek to czysta kartka. Izolacja, propaganda, tresura. A jednak pragnienie wolność to instynkt, nawet gdy nie do końca wiadomo czym ona jest. Grek nie chybia.
-
Trudny ale zdecydowanie warty zobaczenia. W moim odczuciu ociera się o wybitność.
-
Na szczęście Lanthimos kilka lat później dojdzie do momentu, że stanie się jednym z moich ulubionych reżyserów, na którego każdy kolejny film będę czekał z niecierpliwością. Stanie się też gwarancją niepokoju, kapitalnych konceptów i aspirującej reżyserii, do której poziomu chciałbym kiedyś dosięgnąć. Początki niezłe, bo jak mówiłem chwilę wcześniej film stoi pomysłem, ale nie jest to wyreżyserowane jeszcze tak kapitalnie, aby przykryć niedociągnięcia w rozpisaniu historii.
-
"Kieł" przeraża i niepokoi bez większego napięcia. Nie zawsze mi po drodze z Lantimosem, ale to najlepiej uderzający w kwestie społeczne współczesny reżyser. A sposób w jaki kreuje swoje postacie wydaje się być niemożliwy i trudny do osiągnięcia.
-
Chyba najdziwniejszy film w moim życiu. Niestety jednocześnie wcale nie tak dobry. Jaki jest sens tego filmu, co z pointą? Za dużo tu skrótów fabularnych.
-
-
