6.3
Pozytywnie oceniony przez krytyków
- 94% pozytywnych
- 24 krytyków
5.2
Negatywnie oceniony przez użytkowników
- 44% pozytywnych
- 9 użytkowników
Anka i Witek są zakochanym w sobie małżeństwem. On jest korespondentem wojennym, który większość dni w roku spędza na wojnie. Ona nieustannie czeka, aż mąż wróci do domu. Anka stara się żyć normalnie, jednak niepewność o życie Witka wygrywa. Zaczyna szykować się na najgorsze.
- Obsada: Magdalena Popławska, Michał Żurawski, Krzysztof Stroiński, Dorota Kolak, Kinga Preis
- Reżyser: Ewa Bukowska
- Scenariusz: Ewa Bukowska
- Ostatnia aktywność krytyków: 6 września 2019 (3 mies. temu)
- Ostatnia aktywność użytkownikówużyt.: 10 listopada 2019 (1 mies. temu)
- Premiera kinowa: 19 października 2018 (1 rok temu)
- Premiera światowa: 21 czerwca 2018 (1 rok temu)
6.3
10.0
0.0
24
Pozytywnie oceniony przez krytyków
-
94%pozytywnych
-
24recenzje
-
18ocen
-
17pozytywnych
-
1negatywna
-
8.3
Świeży i potrzebny głos, a rola Magdaleny Popławskiej to jeden z bardziej niezwykłych występów, jakie polskie kino widziało na przestrzeni ostatnich lat. -
7
Emocjonalny rollercoaster to już w krytyce filmowej porównawcze faux pas, jednak przy najszczerszych chęciach trudno nazwać inaczej pełnometrażowy debiut Ewy Bukowskiej. -
7
53 wojny wywołują ogromne wrażenie w sposobie przedstawienia choroby. -
7
Mimo wszystko to udany debiut. Pełen wrażliwości i wyczulenia na bohatera. -
7
Bardzo udany debiut traktujący o ważnym temacie. -
6.7
Czy Ewa Bukowska jest współczesnym wcieleniem nieżyjącego Krzysztofa Kieślowskiego? Nie wierzę w reinkarnację, ale wierzę w wielki talent reżyserki, bo wykazuje ten sam stopień uważności na najdelikatniejsze aspekty ludzkiego sumienia, co autor Dekalogu. -
6.7
Oferuje świeże, formalnie dopracowane podejście. Silnie angażuje widza, ale nie przytłacza go. Stanowi nowy, silny głos, który mówiąc o emocjach, wywołuje emocje. -
6
Bardzo trudny, wymagający, wręcz ciężki film. Poczucie coraz bardziej nasilającej się paranoi zaczyna męczyć, przez co można się mocno odbić. Ale kreacja Popławskiej jest tak magnetyzująca, że daje wiele satysfakcji. -
6
To nie jest łatwy film. Chwilami staje się naprawdę ciężki, męczący, ale i sugestywny. -
6
Jest poruszającym obrazem upadającej kobiety, który niezaprzeczalnie skłania do przemyśleń i dalszych rozważań. -
6
Mimo niedociągnięć, Bukowska swoim debiutem intryguje. Odważnie składa hołd wszystkim kobietom, które trwają przy swoich partnerach, poświęcając swoje plany i ambicje. Choć w obrazie jest wiele niewykorzystanego potencjału, reżyserka w przyszłości ma szansę przekuć go w szczere złoto. -
6
Bardzo inny, a przez to momentami bardzo ciekawy, ale momentami trudny do oglądania. -
6
Dzieło Ewy Bukowskiej pozostaje filmem z ogromnym pokładem niewykorzystanego potencjału. -
6
Jest jednak powód, dla którego 53 wojny trzeba obejrzeć. Jest nim Magdalena Popławska, która udowadnia po raz kolejny, że znajduje się w panteonie najwybitniejszych polskich aktorek w historii. -
6
Przyznać trzeba, że Ewa Bukowska podjęła się niełatwego tematu, który z pewnością przypadłby do gustu niejednemu doświadczonemu dokumentaliście. Twierdzenie, że 53 wojny stanowią seans pełnowymiarowy byłoby zbyt daleko idące i reżyserka nie uniknęła błędów popełnianych przez debiutantów - wciąż jednak film ten stanowi interesującą próbę analizy stanu psychicznego oraz emocjonalnego bohaterki cierpiącej na syndrom stresu pourazowego. -
6
Ukazanie zespołu stresu bojowego na przykładzie osoby nie będącej naocznym świadkiem wojny to ewenement w skali światowego kina. Z tego też względu oraz dla genialnej kreacji Magdaleny Popławskiej warto "53 wojny" zobaczyć. -
6
Debiut Bukowskiej ma dwie twarze. Z jednej strony to kino ważne, potrzebne, bardzo kobiece i bardzo wrażliwe. Z drugiej - dziecko nietrafionych decyzji artystycznych, zarówno na etapie pisania scenariusza, jak i postprodukcji. -
4
Mimo że obraz wyszedł słabiutki, ma się wrażenie, że naprawdę niedużo trzeba byłoby tu zmienić, aby otrzymać dobrą produkcję. Odrobina subtelności i powściągliwości w ukazaniu ekranowego dramatu mogłaby zadziałać na 53 wojny jak insulina na cukrzyka. -
?
Szkoda, że historia inspirowana życiem małżeństwa Jagielskich nieco wytraciła w "53 wojnach" swój wielki filmowy potencjał. Przy całej swej formalnej i narracyjnej oryginalności, filmu Bukowskiej nie można nazwać obrazem spełnionym. -
?
Jest ten film pełen feministycznej siły, pokazującej jak wychowanie kobiet do empatii kończy się uzależnieniem emocjonalnym i wyrządzaną samej sobie krzywdą. Przejmowanie uczuć mężczyzny to temat nieobecny dotąd w polskim kinie - tu otrzymał wreszcie niezwykle ekspresyjną, dotkliwą formę. -
?
Nie wykorzystał emocjonalnej siły oryginału. -
?
Ewa Bukowska "53 wojnami" udowodniła, że talent i determinacja przenoszą góry. W Polsce, w przeciwieństwie na przykład do Hollywood, tylko od wielkiego dzwonu aktorzy stawali po drugiej stronie kariery.
