Final Girls

Rodzinna misja ma wymiar symboliczny. Odwołania do Harveya Weinsteina, który sam przypomina komiksowego, przebrzydłego złoczyńcę, działają na wyobraźnię. Kolekcjonowanie młodych kobiet/wdów, żerowanie na ich słabości, manipulowanie nimi, kontrola nad ich ciałami - Czarna Wdowa to bohaterka doskonale przystosowana do tego, by wyzwolić legion swoich sióstr spod władzy napęczniałego villaina. Jej solowy film sam jest przecież swego rodzaju wyzwoleniem.

Mimo lżejszych tonów próżno tu szukać optymizmu. Perwersyjny klimat filmu nie pozostawia złudzeń - to nie żadna radosna opowiastka o akceptowaniu siebie.

Okupujący kina w tym samym roku, co sztandarowy dla nurtu Omen, film Narcisa Ibáñeza Serradora wyraźnie kontestuje oczekiwania i oczywiste tropy kojarzone z horrorem dziecięcym.

Przy całej komediowości Detektywa małolata, komediowości szczególnej, bo ani nie trywializującej obrazu świata przedstawionego, ani nie spowijającej go absurdem, Abe istnieje w tej roli bez pastiszu. Może dlatego, że noirowy detektyw zawsze jest trochę komediowy, ironiczny, podobnie - zawsze jest jakoś melancholijny. To outsider, który odczepił się innych, kiedy już doświadczył, jakiego świata stanowi cząstkę.

Mimo spoglądania w niepewną przyszłość, do końca pozostaje przede wszystkim relacją z pielęgnowania momentów.