Irlandia, rok 1981. Cicha, zaniedbana dziewczynka z dysfunkcyjnej rodziny trafia do swoich krewnych na wsi. W domu, który wydaje się nie skrywać żadnych tajemnic, odkrywa jedną.
- Aktorzy: Catherine Clinch, Carrie Crowley, Andrew Bennett, Michael Patric, Kate Nic Chonaonaigh i 7 więcej
- Reżyser: Colm Bairéad
- Scenarzysta: Colm Bairéad
- Premiera kinowa: 1 września 2023
- Premiera światowa: 11 lutego 2022
- Ostatnia aktywność: 25 marca
- Dodany: 11 lutego 2023
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
WięcejJest to kino kontemplujące miłość, przedstawiające najlepsze warunki do jej funkcjonowania. I choć film nie stroni od smutnych chwil i zwykłej podłości to Bairéad w poetycki sposób przypomina o istnieniu dobra, zwłaszcza gdy jesteśmy spychani w dół przez okoliczności oraz innych, czasami najbliższych.
-
810 września 2023
- 22
- #48
- Skomentuj
-
-
Więcej
Właściwie zakończenie jest przewidywalne. A jednak do ostatniej chwili pozwala się łudzić, że okaże się zaskoczeniem. Finalne minuty filmu są przez to najsurowsze i najchłodniejsze z całej produkcji. Niemniej dodają obrazowi przyziemności i poczucia tymczasowości przedstawionej historii. W ten sposób Cicha dziewczyna staje się słodko-gorzka.
-
Więcej
W dobie kina głośnego i szybkiego - obrazy takie jak Cicha dziewczyna nabierają jeszcze większej mocy wzruszania - namysłem narracyjnym, czułą perspektywą i emocjonalnym bogactwem portretowanych postaci. Cicha dziewczyna to prześwietny debiut fabularny irlandzkiego reżysera - portretujący proces budowania się relacji pomiędzy dzieckiem a opiekunami - który każe zastanowić się nad rolą rodzica i spojrzeć na nią z innej niż biologiczna perspektywy...
-
Więcej
Colm Bairéad nakręcił film dla osób, które lubią ckliwy sentymentalizm i poszukują w kinie przede wszystkim emocji. Pod tym względem rzeczywiście jest nieźle, a nad losem Cáit da się uronić niejedną łzę. Niestety Cicha dziewczyna to wyjątkowo pusty film, który nie wnosi nic ciekawego do sztuki filmowej i nie oferuje nic więcej poza kilkoma wzruszającymi scenami.
-
Więcej
Choć Bairéad nie wyważa żadnych drzwi, a swoją opowieść zgodnie z literackim pierwowzorem sytuuje na początku lat 80., udaje mu się stworzyć dzieło uniwersalne, nie ulegające przedawnieniu. Narrację buduje niuansami i detalami, małymi krokami, które mają przynieść wszystkim wielkie zmiany.
-
Więcej
Ostateczna ocena filmu w każdym przypadku zależeć będzie od tego, czy Cicha dziewczyna będzie współgrać z indywidualną wrażliwością odbiorcy.
-
Więcej
Piękny, wzruszający film, w którym gesty i spojrzenia mają ogromną wagę, a czyny brzmią głośniej niż słowa. "Człowiek przegapia wiele okazji, żeby nic nie powiedzieć", zauważa w pewnym momencie Seán. Spora część filmowców epoki nadmiaru także to przegapia, ale na szczęście Colm Bairéad do nich nie należy.
-
-
Recenzje użytkowników
-
Nawet podoba mi się relacja głównej bohaterki z nową rodziną, ale generalnie to taki porządny dramat do zapomnienia na przyszłość.
-
Cait mówi mało, ale tylko na głos – jej malutkie ciało wyraża wszystko. Jej pochylona głowa, wzrok unoszący się ukradkiem by wrócić natychmiast na podłogę, nawet sposób w jaki wysiada z auta – gdy tylko to zobaczyłem, to wiedziałem z kim mam do czynienia. I chciałem, by ta niewinna istota dostała tyle miłości, ile tylko potrzebuje. …i o tym w zasadzie jest ten film. O pięknie dzieci, o ich czystości i niewinności, a także o tym, że potrzebują bardzo dużo miłości.
-
Film z cyklu "prawie nie ma fabuły, zamiast niej jest ckliwy sentymentalizm". OK, wzruszyłem się, a klimat irlandzkiej prowincji jest spoko, ale co z tego?
-
Więcej
Jaki tu spokój, Na na na. Nic się nie dzieje, Na na na na. Nikt się nie bawi, Na na na na. Wszyscy się nudzą, Na na na na. recenzja: https://www.wodaiogien.com/single-post/cicha-dziewczyna-sielanka-4-10-za-irlandi%C4%99
-
"Cicha dziewczyna" to dramat, który zasłużenie zdobył nagrodę na Berlinale. Reżyser Colm Bairéad zręcznie operuje niedopowiedzeniem i hipnotyzującą pracą kamery, ukazując głębokie, ale nieoczywiste więzi między dzieckiem a dorosłymi. Film ma pewne braki w tempie i rozwinięciu postaci, ale i tak warto go zobaczyć. Oceniam na 7/10. Jest to ciepła, przejmująca opowieść o nieoczywistych, budujących się więzach między dzieckiem i dorosłymi, a także o niewinności dzieciństwa, która zasługuje na uwagę.
-
(7.4) Poruszający, humanistyczny. Patologiczna rodzina vs "cywilizowane" starsze małżeństwo. Samotność 9-latki. Fajnie posłuchać języka irlandzkiego.
-
Lubię takie filmy. Niby ciche na zewnątrz, ale kipiące od emocji wewnątrz.
-
