How to Have Sex

Mało tutaj innowacji w języku filmowym i co prawda niczego nowego nie dowiedziałem się o kulisachturystyki wśród osób wkraczających w dojrzałości. Niemniej film może okazać się zarzewiem ciekawej dyskusji na temat przedmiotowości kobiet, ich osamotnieniu względem wpadki. To także piękna opowieść o przyjaźni, tej prawdziwej, będącej z nami na dobre i na złe.

Wymarzony debiut.

To film ważny, bo stanowiący głos w dyskusji o seksualności młodych kobiet, ze szczególnym uwzględnieniem momentu inicjacji.

Z niecierpliwością czekam na kolejne jej dzieło. Poprzeczkę zawiesiła sobie bardzo wysoko.

Świetny, poruszający film, zaskakujący swoją dojrzałością, wymową i zgrabnym unikaniem klisz. Prawdopodobnie, gdyby nie był debiutem, mógłby być filmem lepszym, ale to i tak dzieło imponujące i kompletne.

Ostatecznie "How to Have Sex" to film wartościowy i istotny - poruszana tematyka nigdy nie przestanie być aktualna, dlatego warto prezentować ją widowni raz za raz w różnych wariacjach. Jest to jednak jednocześnie również produkcja, która ciągnie zbyt wiele srok za ogon, przez co wydźwięk większości subtelnych wątków rozmywa się, a nacisk - mimo że materiały promocyjne zdają się sugerować inaczej - położony zostaje głównie na dziewczęcym stłamszeniu i niemocy wobec męskiej opresji.

Brytyjka, choć świadoma złożoności opisywanego problemu, pierwszego kroku do zdrowienia swojej bohaterki, szuka zatem w uważności innych, empatii, siostrzeństwie. Jej dojrzały głos, unikający wartościowania, niemal reportersko lustrujący sytuację, chwytający ducha czasu, wsparty narracyjnym talentem, należy do czołówki tegorocznych premier.

Nie moralizuje. Jest dosyć smutnym obrazem dojrzewania, portretem pokoleniowym, w którym jednak większość z nas może odnaleźć własne doświadczenia sprzed lat. Czasu, kiedy pogoń za przyjemnością potrafiła być trudna, a prawda o miłości brutalna. To również film o dynamice grupy złożonej z młodych dorosłych i zdanie w dyskusji o zgodzie na seks, toczącej się obecnie w Europie.

Żałuję, że zazwyczaj How to Have Sex nie wychodzi poza najbardziej podstawowy poziom mówienia o społecznej opresji i nie próbuje chociaż brodzić w jej zawiłościach. Nie komentuje np. męskiego wpływu na istnienie przedstawianego problemu, a co za tym idzie unika dogłębniejszej eksploracji jego źródeł. Mimo to wciąż pozostaje solidnym debiutem reżyserskim, docenionym nie tylko przez dotychczasową publiczność, ale również na festiwalach.