- 100% pozytywnych
- 6 krytyków
- 89% pozytywnych
- 38 użytkowników
Australia, 1900 r., dzień św. Walentego. Podczas pikniku pod Wiszącą Skałą, lokalną atrakcją, kilka uczennic oraz nauczycielka giną w tajemniczych okolicznościach.
- Aktorzy: Rachel Roberts, Anne-Louise Lambert, Margaret Nelson, Vivean Gray, Helen Morse i 15 więcej
- Reżyser: Peter Weir
- Scenariusz: Cliff Green
- Premiera kinowa: 22 kwietnia 1994
- Premiera światowa: 8 sierpnia 1975
- Ostatnia aktywność: 20 września
- Dodany: 28 grudnia 2017
-
8.7Bardzo pozytywnie oceniony przez krytyków
-
100%pozytywnych
-
6krytyków
-
6recenzji
-
3oceny
-
3pozytywne
-
0negatywnych
-
-
7.4Pozytywnie oceniony przez użytkowników
-
89%pozytywnych
-
38użytkowników
-
4recenzje
-
37ocen
-
33pozytywne
-
4negatywne
-
-
Recenzje krytyków
-
10
W 1975 roku, gdy Weir miał dopiero 31 lat, nakręcił film bardzo dojrzały, ale też jeden z najbardziej niepokojących w historii kinematografii. Hipnotyczna atmosfera udzielała się nawet mnie, gdy wręcz podskórnie wyczuwałem zagrożenie, ale też wzrastający głód i chęć poznania czegoś obcego, spoza naszych zdolności poznawczych...
-
?
Oceny wyjątkowo nie dam, bo jak ocenić coś, czego nie da się wyjaśnić ani opowiedzieć. Jedno jest pewne - "Piknik" będzie doświadczeniem, które zostanie bez względu na ocenę, która będzie zawsze nieadekwatna do stanu emocjonalnego.
-
6
Piękny, ale również i monotonny, jak herbatka u dziadków, którą się miło wspomina, ale później niewiele się z niej zapamiętuje.
-
?
Fenomen Pikniku pod Wiszącą Skałą, kryje się, jak sądzę, w owej finezji, z jaką balansuje Weir pomiędzy tym, co oczywiste i nieoczywiste, ukazane i ukryte, niewypowiedziane i wyraźnie zasugerowane.
-
10
Reżyser okazał się mistrzem zaklinania sugestywnych obrazów przepełnionych grozą, gdzie estetyka erotyzmu staje się łącznikiem między życiem a śmiercią.
-
-
Recenzje użytkowników
-
7
Zakochałem się w klimacie i tych cudownych zdjęciach. Szkoda tylko, że film jest na tyle przeładowany metaforami, że chyba nawet autorka książki nie wiedziała co ma na myśli. Moim zdaniem film powinien pozwolić widzowi odkrywać karty, krok po kroku. W tym przypadku miałem wrażenie, że zostałem zmuszony do wymyślenia własnej teorii na temat tego co się tam finalnie stało. Niektórym takie rozwiązanie może się spodobać, dla mnie za dużo niedopowiedzeń. Mimo to naprawdę warto zobaczyć, coś innego.
-
7
Australia, dorastające dziewczęta w świecie konwenansów i skała. Ten intrygujący dźwięk fletów. Tajemnicza natura filmu utkwiła w pamięci.
-
10
Oniryczny, poetycki, tajemniczy obraz. Klasyka kina, która na pewno nie spodoba się każdemu ale którą trzeba zobaczyć.
-
8
Nie potrzebuje rozbuchanych freudowskich analiz o kobiecej seksualności, bo broni się jako ciekawa, ujmująca prostotą i onirycznym klimatem historia o nieznanym
-
