Dzień trzeci

Oferuje bardzo wiele od strony wizualnej, atakuje nas mocnymi zbliżeniami, cudowną stylizacją i całą galerią osobliwości. Jednak ten przepełniony wyjątkowo dopracowaną formą pierwszy odcinek nie angażuje tak jak powinien. Głównie przez to, że gubimy kontakt z głównym bohaterem.

Walka o wyzwolenie z męskiej fantasmagorii, zwanej także proroctwem, dziejową koniecznością czy porządkiem naturalnym. Być może to właśnie umknęło większości recenzentów, którzy zżymali się na błahe zakończenie i ogólną "gorszość" "Zimy". Może to "zasada rzeczywistości" organizuje cały ten materiał i też w jego ramach ostatecznie triumfuje. A być może to ja się mylę. Jaki by jednak nie był wynik tych zmagań - "Dzień trzeci" bez wątpienia wart jest mszy.

Fabularnie niestety Dzień Trzeci okazuje się być serialem banalnym, opartym na wyświechtanych schematach, nie wnoszącym świeżości do gatunku. Historia jest mało interesująca, za to obfitująca w tajemnice, które ostatecznie trzymają widza przed ekranem w oczekiwaniu na odpowiedzi. Warto produkcję pochwalić za stronę techniczną, ciekawą atmosferę budowaną przez muzykę i nietypowe zdjęcia, także za elementy scenograficzne czy kostiumy, ale to wszystko nie naprawi nudnej niestety opowieści.

Zabrakło moim zdaniem pomysłu na zawiązanie tych wątków - twórcy zostawili za sobą wiele niewypełnionych luk, które nie sposób odebrać inaczej, niż brak przemyślanej koncepcji na bogatą i interesującą historię. Bez tego to wszystko jest jakieś takie... nijakie.

Aktorsko i realizatorsko to produkcja, która wywiera na widzu wielkie wrażenie. Natomiast dzięki swojej formie i zamkniętej formule, serial daje niezwykle szerokie pole do możliwych interpretacji, jest tutaj ukrytych bardzo wiele aspektów, które do tego zachęcają. Z pewnością jest to pozycja, do której można by wracać wiele razy i za każdym z nich odnajdywać nowe tropy, za którymi można podążać.

Zabrakło moim zdaniem pomysłu na zawiązanie tych wątków - twórcy zostawili za sobą wiele niewypełnionych luk, które nie sposób odebrać inaczej, niż brak przemyślanej koncepcji na bogatą i interesującą historię. Bez tego to wszystko jest jakieś takie... nijakie.

Walka o wyzwolenie z męskiej fantasmagorii, zwanej także proroctwem, dziejową koniecznością czy porządkiem naturalnym. Być może to właśnie umknęło większości recenzentów, którzy zżymali się na błahe zakończenie i ogólną "gorszość" "Zimy". Może to "zasada rzeczywistości" organizuje cały ten materiał i też w jego ramach ostatecznie triumfuje. A być może to ja się mylę. Jaki by jednak nie był wynik tych zmagań - "Dzień trzeci" bez wątpienia wart jest mszy.

Fabularnie niestety Dzień Trzeci okazuje się być serialem banalnym, opartym na wyświechtanych schematach, nie wnoszącym świeżości do gatunku. Historia jest mało interesująca, za to obfitująca w tajemnice, które ostatecznie trzymają widza przed ekranem w oczekiwaniu na odpowiedzi. Warto produkcję pochwalić za stronę techniczną, ciekawą atmosferę budowaną przez muzykę i nietypowe zdjęcia, także za elementy scenograficzne czy kostiumy, ale to wszystko nie naprawi nudnej niestety opowieści.

Aktorsko i realizatorsko to produkcja, która wywiera na widzu wielkie wrażenie. Natomiast dzięki swojej formie i zamkniętej formule, serial daje niezwykle szerokie pole do możliwych interpretacji, jest tutaj ukrytych bardzo wiele aspektów, które do tego zachęcają. Z pewnością jest to pozycja, do której można by wracać wiele razy i za każdym z nich odnajdywać nowe tropy, za którymi można podążać.

Na kilka dni przed jej końcowym epizodem możemy już uznać, że mamy do czynienia z jedną z najbardziej niepokojących, tegorocznych serialowych produkcji.