-
73recenzje
-
19ocen
-
9pozytywnych
-
10negatywnych
-
5.1średnia
-
47%pozytywnych
-
0.8odrębność
Ostatnio zrecenzowane
-
6.86.86.66.65
Pada ofiarą nie zawsze trafionych decyzji artystycznych, które, z braku innego słowa, sabotują samą opowieść. photo.title Bo jest tu nielicha fabuła i kiedy poskłada się to wszystko po seansie, film okazuje się sprawną opowieścią o ciężarze zrzuconym na barki kobiety, która powoli kruszeje, przytłoczona przeświadczeniem o zdradzie doznanej ze strony świata, ludzi, wiary i własnego ciała. -
??6.06.0?
Rewolucji nie uświadczymy, obraz Nispela to nadal stary, dobry Piątek Trzynastego ze wszystkimi jego zaletami i wadami, z niezłymi obrazami mordów, z czerstwym humorem, z kilkoma parami nagich piersi, z postaciami, które zapominamy po seansie. -
??4.24.2?
Produkcja o niczym i o wszystkim, zapożyczając więc termin z nomenklatury biologicznej - "hermafrodyta" będzie najlepszym określeniem filmu Derricksona.
Najwyżej ocenione
-
6.86.86.36.37
Ogląda się chwilami z gulą w gardle, dlatego szkoda, że im bliżej końca seansu, tym usilniej Forster stara się te emocje rozchodzić. Lecz ewidentne braki scenariuszowe nie są zdolne rozproszyć magii roztaczanej przez Kubusia i spółkę, którzy mimo upływających lat nie zmienili się ani trochę. -
6.76.76.36.37
Bodaj jedynym poważniejszym zarzutem, jaki można szczerze pod adresem filmu Reeda sformułować, to jego umyślna funkcja - proszę wybaczyć brzydkie i nielicujące z rzekomą powagą instytucji krytyka filmowego słowo - zapchajdziury pomiędzy kolejnymi ważniejszymi odcinkami sagi. Czy można jednak obwiniać "Ant-Mana i Osę" za to, że jest, po prostu, niemalże klasycznym reprezentantem letniego blockbustera, łatwego do przetrawienia i przyjemnego w odbiorze? -
7.17.17.07.07
Łatwo zarzucić opisywanemu tytułowi scenariuszową indolencję, lecz rachunek zysku i straty po przekalkulowaniu wychodzi na korzyść Won Shin-yeona. Podporządkowanie fabularnej zwartości dynamice opowiadania i karkołomnym fikołkom ostatecznie się opłaciło, choć niefrasobliwa nieszablonowość będzie łatwa do przetrawienia przez oko, lecz już niekoniecznie przez mózg.
Najniżej ocenione
-
2.82.82.92.92
Henson robi gorzej to, co inni - Peter Jackson czy Robert Zemeckis - zrobili już lepiej, epatując dowcipem ocierającym się o prymitywny humor klozetowy z kioskowej gazetki. Szkoda tego wysiłku włożonego przez prowadzone przez niego studio, można było te wszystkie środki spożytkować lepiej. -
4.84.83.43.43
Próżno tu szukać jakiegoś punktu zaczepienia, interesującego kontekstu, czy chociażby ciekawej roboty filmowej. Mówiąc krótko, "Polaroid" to kolejny horrorek z hollywoodzkiej sztancy. -
6.96.96.86.83
Rozpada się, gdy staje w problematycznym rozkroku pomiędzy konstruowaniem sensacyjnej intrygi a niepotrzebną próbą zarysowania mechanizmu psychologii tłumu, wygenerowanego przez powszechność mediów społecznościowych.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
6.96.96.86.83
Rozpada się, gdy staje w problematycznym rozkroku pomiędzy konstruowaniem sensacyjnej intrygi a niepotrzebną próbą zarysowania mechanizmu psychologii tłumu, wygenerowanego przez powszechność mediów społecznościowych.
-
6.86.86.66.65
Pada ofiarą nie zawsze trafionych decyzji artystycznych, które, z braku innego słowa, sabotują samą opowieść. photo.title Bo jest tu nielicha fabuła i kiedy poskłada się to wszystko po seansie, film okazuje się sprawną opowieścią o ciężarze zrzuconym na barki kobiety, która powoli kruszeje, przytłoczona przeświadczeniem o zdradzie doznanej ze strony świata, ludzi, wiary i własnego ciała.
-
4.84.83.43.43
Próżno tu szukać jakiegoś punktu zaczepienia, interesującego kontekstu, czy chociażby ciekawej roboty filmowej. Mówiąc krótko, "Polaroid" to kolejny horrorek z hollywoodzkiej sztancy.
- Jeżeli jesteś Bartosz Czartoryski, to możesz uzyskać dostęp do panelu administracyjnego krytyka.