Terrifier 2. Masakra w Święta

Trochę się dłuży. Niemniej widać, że Damien Leone stara się i dał w to dużo serducha. Tak samo jak aktorzy. Pamiętajmy też, że te wszystkie horrory za swoich czasów, również były uważane za badziewia, a dziś są kultowe. Czy Terrifier również taki będzie? Za te dwadzieścia/trzydzieści lat wydaje mi się, że tak.

Ma moc kina gore lat 70., która w dobie kolejnych true crime dokumentów Netflixa o seryjnych mordercach jest potrzebna.

I co Wam mogę rzec to to, że jest nieco lepiej niż w jedynce. Jakaś taka jakby fabuła, jakieś wątki poboczne, jakieś relacje międzyludzkie, Art nabrał większej ekspresji - coś się działo między kolejnymi scenami krwawych mordów. Jest więc lepiej, ale jeszcze nie bardzo dobrze.

Jedno z największych pozytywnych zaskoczeń tego roku. Film jest idealną propozycją nie tylko na Halloween dla wszystkich fanów slasherów i naprawdę krwawych horrorów.

Przyszedł do nas z łatką dzieła hołdującego skrajnym obrzydliwościom. Szczęśliwie "Terrifier 2" jest horrorem dużo lepszym od dość marnego poprzednika Choć niepotrzebnie rozstrzelony gatunkowo, film jest satysfakcjonujący jako mroczna baśń.

Kłaniają się czasy Martwicy mózgu czy Riki-Oh, widowisk, w których flaki dosłownie wylewały się na ziemię. Dlatego trudno nazwać ten horror przerażającym. Bardziej śmiesznym bądź obrzydliwym.

Budżetowy slasher, któremu udało się wypłynąć na szerokie wody, poza krąg zainteresowanych tematem, choć jak na mój gust związany z nim rozgłos nie do końca jest zasłużony.