Urocza animacja pozwala nam się przejrzeć w wielkich, tęsknych, ale też mądrych oczach pewnego psa mieszańca, a konkretniej: suczki.

Jeden z najlepszych filmów animowanych ostatnich lat, obraz pełen ciepła i empatii, w warstwie tematycznej bliższy Zwierciadłu Tarkowskiego niż typowym bajkom dla dzieci. Dzieło Anci Damian może podobać się widzom w każdym wieku i nawet jeśli fabuła kogoś niezbyt zaangażuje, to w samym rysunku znajduje wyraz tyle uczuć, z taką inwencją go wykonano i tyle życia weń tchnięto, że nie sposób się nie zakochać.

Szklanka w połowie pusta czy w połowie pełna? Można obejrzeć film Damian i wyłuskać z niego piękne chwile psiego szczęścia, można obejrzeć film Damian i skupić się na potoku psich smutków. Można też powybrzydzać.

Nie każdy człowiek - przekonuje reżyserka - zasługuje, by mieć w domu zwierzę, ale już każde zwierzę zasługuje na człowieka i potrzebuje go do spełnienia.

Przejmujący, uczciwy, bezwzględny, piękny. Ukazujący psią egzystencję z... psiej perspektywy.