Euforia

Euforia może szokować swoją pewnego rodzaju bezpośredniością - nie owija w bawełnę, tam gdzie ma być ostra jest, gdzie ma być czuła-rozczula widzów. Nie kłamie a wręcz pokazuję prawdę,która gdzieś nie jest przyjemna.
Sezon 1 - 7.5 - pierwsza połowa-miazga,emocjonalna jazda bez trzymanki,pod koniec serial delikatnie osiada ale i tak robi piorunujące wrażenie.Dwa odcinki specjalne pięknie pokazują ból,niepewność i cierpienie
Sezon 2 - 8.5 - bez żadnych kompromisów ukazuję bolączki świata.

Z początku całkiem dobry, ale im dalej w las tym bardziej zmienia się on w typową teen dramę. Jedyne co naprawdę stoi tutaj na poziomie to zdjęcia i Zendaya.

Zaczyna się mocno, dynamicznie, ciekawie i po prostu dobrze, szkoda tylko, że nie utrzymuje równego tempa przez cały sezon - głównie przez to, że wątki nie są zadowalająco rozwijane. Niemniej ten serial to kawał dobrej roboty ze znaczkiem jakości HBO. Cieszy, że nastoletni bohaterowie posiadają całkiem logiczny i solidny character arc. Dużo rzeczy wprost i bez ogródek i czasem tylko tak można o czymś opowiedzieć. Jestem zakochany w Zandayi i jej minach.

Psychodeliczny klimat i Zndaya robią robotę, ale jednak sporo scen na siłę. Nie czułem się też zszokowany czy mocno poruszony losem bohaterów. Fabularnie również pozostawiał wiele do życzenia. Ogólnie duży plus za reżyserię oraz soundtrack, warto obejrzeć.

Trochę mam problem z tym, że brak tu wyraźnej głównej osi fabularnej. Nie wiem czy sięgnę po 2 sezon. Największy plus to Zendaya. Będzie z niej mega aktorka.

Świetna forma i bohaterowie, ale nie idzie za tym ciekawa historia, która wymusza pewne schematy i kontrowersje.

Ostatnia scena to kaszana. Levinson do teledysków i nic więcej. Serial wydmuszka. Dużo efekciarstwa, znikoma treść.

O dorastaniu, bezpośrednio i bez tabu, ale jednak trochę przesadza z patologizowaniem młodzieży. Ładnie nakręcony i często trafny, choć całość przesadzona.