Aleksandra Daniel

Niebywale udana kontynuacja, która mając swój charakter, romansuje z wątkami poprzednika.

Niedostatki scenariusza rekompensuje w tym przypadku dobra gra aktorska, muzyka, humor i piękne kadry.

Odgrzany po raz trzeci kotlet, ograne do bólu schematy, wręcz linearna i ramowa fabuła, totalny absurdalny bajzel w scenariuszu i akcja gnająca bez sensu z prędkością nadświetlną.

Mocno specyficzny obraz, ale i nasza główna bohaterka przecież do szablonowych nie należy. Ptaki Nocy są mimo wszystko warte obejrzenia, szczególnie w towarzystwie tłustego tosta z jajkiem.

Cóż mogę więcej rzecz - naprawdę mi się podobało i będę często wracać do tej produkcji. Czekam z wypiekami na twarzy na kolejną część i mam szczerze nadzieję, że na jednej się nie skończy. Moja osobista topka filmów Marvela.

Z czystym sumieniem polecam Wam ten film, bo to jeden z lepszych akcyjniaków zeszłego roku. Nie obraziłabym się jeżeli twórcy postanowiliby stworzyć kolejną część, ale jednak z nieco lepszym wątkiem fabularnym. Dwójka zdecydowane zrobiła mi ochoty na powtórzenie sobie pierwszej części, a i kontynuację pewnie będę sobie powtarzać raz na jakiś czas, bo to naprawdę bardzo sympatyczny film.

Odnoszę wrażenie, że reżyser James Wan stworzył wizualnie nową wersję Avatara, tyle że w krainie pod wodą. Poprzeczka dla kolejnych odsłon ze stajni DC została zawieszona bardzo wysoko.

Wstydliwy punkt w CV kultowego Sherlocka Holmesa. Nic tu nie gra - żarty są po prostu słabe i często obleśne, sama linia fabularna jest do rozgryzienia od początkowych minut filmu, a postaci nie da się lubić.

Jeżeli interesujecie się wrestlingiem, pewnie i tak prędzej czy później sięgnięcie po ten film. W innym przypadku - lepiej omijać go szerokim łukiem.

Zlepek dobrego pomysłu, fatalnego scenariusza i jeszcze gorszego dubbingu i tłumaczenia.

Z czystym sumieniem polecam Wam ten film, bo to jeden z lepszych akcyjniaków zeszłego roku. Nie obraziłabym się jeżeli twórcy postanowiliby stworzyć kolejną część, ale jednak z nieco lepszym wątkiem fabularnym. Dwójka zdecydowane zrobiła mi ochoty na powtórzenie sobie pierwszej części, a i kontynuację pewnie będę sobie powtarzać raz na jakiś czas, bo to naprawdę bardzo sympatyczny film.

Jeżeli interesujecie się wrestlingiem, pewnie i tak prędzej czy później sięgnięcie po ten film. W innym przypadku - lepiej omijać go szerokim łukiem.

Niedostatki scenariusza rekompensuje w tym przypadku dobra gra aktorska, muzyka, humor i piękne kadry.

Przepiękna, ale i zarazem smutna opowieść o tym, jak wyimaginowany świat to często jedyna droga ucieczki od problemów życia codziennego. Wszystko owinięto w tak unikalny pomysł, który śledzi się z wielkim zaciekawieniem, że nie sposób nie polubić tej produkcji.