Polityka
Źródło
Janusz Wróblewski 51%, Urszula Schwarzenberg-Czerny 28%, Marcin Zwierzchowski 7%, Zdzisław Pietrasik 7%, Rafał Glapiak 3%, Jan M. Długosz 1%, Aneta Kyzioł 1%, Bartosz Chaciński 0%, Joanna Brych 0% 3 więcej
- Ostatnio dodana recenzja: 25 kwietnia 2019 (dzisiaj)
- Na Mediakrytyku od: 21 lipca 2016 (2 lata temu)
-
300recenzji
-
298ocen
-
202pozytywne
-
96negatywnych
-
6.4średnia
-
68%pozytywnych
-
1.0odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 45%, Komedia 15%, Thriller 12%, Biograficzny 11%, Sci-Fi 10%, Akcja 7%, Dokumentalny 7%
- Najczęstsze kraje: USA 47%, Francja 24%, Wielka Brytania 20%, Polska 20%, Niemcy 8%, Belgia 7%, Kanada 5%
- Poziom ocen: 32% wyżej, 35% niżej, 33% tak samo jak inne źródła (średnio 0.2 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
8.48.48.68.66.7Czasem strasznie się dłuży, ale poprzetykany jest momentami zaskakująco nostalgicznymi i naprawdę zabawnymi. -
5.85.85.55.55Przypomina to trochę powiastki w stylu "Charliego i fabryki czekolady" Roalda Dahla, zwłaszcza jeśli spojrzeć na postać tajemniczego Sprzedawcy przez pryzmat Willy'ego Wonki. Nie jest to być może najlepszy start, ale wciąż wart uwagi, tym bardziej w czasach, gdy Larson - która tak urocza i naturalna nie była chyba od rewelacyjnej "Przechowalni numer 12". -
7.17.17.37.35Zabawny, uroczy i nieszkodliwy film o superbohaterach z serii DC Extended Universe.
Najwyżej ocenione
-
8.08.08.18.110Dystans, idealizm, zanurzone w poczuciu humoru i smutku, najwyższej próby aktorstwo Joanny Kulig i Tomasza Kota. -
7.47.46.76.78.3Kostiumowe widowisko osadzone w przededniu wybuchu I wojny światowej jest perfekcyjnie skonstruowanym sensacyjnym dramatem, tak dalece odbiegającym od kryminalnej konwencji, że może się wydać przydługą, rozwlekle i na jednej nucie prowadzoną obyczajówką. -
7.37.37.27.28.3Audiard - podobnie jak wielu innych europejskich twórców - sięga po najbardziej amerykański z amerykańskich gatunków, czyli western, by dokonać jego swoistej rewizji. Korzysta przy tym z powieści Patricka deWitta pod tym samym tytułem, zaś efektem pracy jest okraszony subtelnym humorem pastisz, spod którego wyłania się - równie dyskretnie - nie najszczęśliwsza wizja kondycji współczesnego człowieka: smutnego i samotnego, tęsknie wypatrującego lepszej przyszłości.
Najniżej ocenione
-
4.54.54.54.51.7Już po kilku minutach oglądania filmu nasuwa się nieodparte wrażenie, że radosny infantylizm kina superbohaterskiego w porównaniu z nadętą, nieinteligentną i zawstydzająco żałosną wizją Zemeckisa to są jakieś himalaje ambitnej rozrywki. -
3.93.94.54.51.7W świecie wzmacnianej przez władzę nietolerancji rzeczywistość staje się bowiem sama w sobie ponurą satyrą. Olencki tego nie wyczuł. -
3.33.33.53.53.3Czego tu nie ma! Są zdjęcia do złudzenia przypominające relację z kibolskiej ustawki czy też siłowej demonstracji przeciwko władzy.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
6.86.86.36.33.3Nie czuje się żadnego autentyzmu. To raczej pastisz z elementami satyry, wymierzony w zmanierowane, puste społeczeństwo, staczające się w otchłań rozpusty, degeneracji i orgii konsumpcji. -
6.76.77.37.33.3Szwankuje przede wszystkim fabuła prowadzona w duchu staroświeckiej, disneyowskiej bajki dla maluchów bez ambicji wciągnięcia w dziecinną intrygę dorosłych widzów. -
6.46.46.86.83.3Po dwóch częściach "Niesamowitego Spider-Mana" reżyser Marc Webb zrealizował melodramat o dziecku - geniuszu matematycznym, który jest równie schematyczny jak jego blockbustery. Podstawą był scenariusz Toma Flynna, wypełniony wyraźnymi i przewidywalnymi próbami manipulowania emocjami widzów.
- Jeżeli jesteś związany ze źródłem (np. właściciel, redaktor, webmaster), to możesz uzyskać dostęp do panelu administracyjnego źródła.