Ocena za temat o którym powinno się krzyczeć na cały świat To, co odróżnia od polskiego podejścia do ofiar pedofilii to wsparcie bliskich i rozmowy z dziećmi.

NH'19. choć znacznie subtelniej i z większym zacięciem publicystycznym niż "Kler", to (o dziwo!) z większą siłą oddziaływania

Ma dużą siłę rażenia, bo relacje są niejako z pierwszej ręki. Temat ten zawsze przeraża i szokuje. Intymne wyznania i ból ofiar w konfrontacji z bezwzględną biurokratyczną machiną władzy. Ozon ma ambicje na wielką historię, ale woli koncentrować się na jednostkach i pojedynczych przypadkach. Ten rozdźwięk czasami ze sobą nie współgra. Czasem też głosy z offu bardziej męczą. Ale fabuła, w której to ofiary wiodą prym jest filmem zdecydowanie potrzebnym i pożytecznym społecznie.

Temat pedofilii w kościele jest już trochę nieświeży, a Ozon nie dodaje za wiele nowego. Miewa przebłyski, muzyka świetna, ale reszta raczej zwyczajna.

Niezwykle socjologiczny. Wnikliwa analiza postaw ofiar oraz oprawców. Świetnie rozegrana narracja, pozwalająca przyjrzeć się po kolei każdemu z bohaterów.

Wolę jednak publicystyczną formę na tak ważne tematy, jak miało to chociażby miejsce w Spotlight.

to już bracia Siekielscy zrobili lepszy film

Ozon tym razem stonowany. Listy jako dialog pomiędzy ofiarami, a hierarchią Kościoła. Trzech bohaterów, trzy akty narracji.

Celne, mądre, wyważone, ale to fabularyzowany reportaż, nie film.

(NH'19) "Nie chcemy wilków w owczarni" właściwie to owczarni też nie chcemy. Spóźnił się Ozon , film dobry ale już tak nie porusza jak pierwsze z tej "serii".

momentami wybitny, momentami miałki