
Nathalie uczy filozofii w szkole średniej w Paryżu. Z pasją wykonuje swoją pracę, a szczególną przyjemność sprawia jej przekazywanie uczniom zamiłowania do myślenia. Jako zamężna kobieta z dwójką dzieci dzieli swój czas między rodzinę, byłych uczniów i zaborczą matkę. Pewnego dnia mąż oświadcza, że zostawia ją dla innej kobiety. Mierząc się z tą narzuconą jej wolnością, Nathalie musi na nowo ułożyć swoje życie.
- Aktorzy: Isabelle Huppert, André Marcon, Roman Kolinka, Édith Scob, Sarah Le Picard i 15 więcej
- Reżyser: Mia Hansen-Løve
- Scenarzysta: Mia Hansen-Løve
- Premiera kinowa: 19 sierpnia 2016
- Premiera światowa: 13 lutego 2016
- Dodany: 20 lipca 2016
-
Oceny krytyków
-
Oceny użytkowników
-
Recenzje krytyków
-
Mia Hansen-Løve definiuje na nowo wyjątkowość doświadczenia pokoleniowego i ponownie opowiada o ludziach zagubionych w nieustannie zmieniającej się rzeczywistości. Warto się wybrać do kin.
-
Zrobić film będący jednocześnie filozoficzną dysputą i bezpretensjonalnym namysłem nad naturą ludzką to wyjątkowe osiągnięcie.
-
Doskonale odzwierciedla wewnętrzną przemianę bohaterki w przedstawionym otoczeniu, które z rozkrzyczanego Paryża zamienia się w sielską prowincję.
-
Znakomita Isabelle Huppert pokazuje kruchość, ale i siłę dojrzałych kobiet.
-
Wszystko rozgrywa się w pełni intymności, dyskretnie, w głębi.
-
Refleksyjne, intelektualne, kameralne i wyważone kino obyczajowe.
-
Przypomina elegancki, erudycyjny esej, który zapomniano zakończyć puentą. Skrzy się licznymi przypisami, lecz brakuje mu logicznego wywodu.
-
-
Recenzje użytkowników
-
To kino minimalistyczne, bardzo oszczędne w środkach wyrazów.
Sukces miała zapewne zapewnić główna rola Isabelle Huppert. Niestety tym razem miała zbyt słaby scenariusz, żeby na własnych barkach udźwignąć cały film
W efekcie powstał obraz nudny i męczący, który budzi widza jedynie kilkoma scenami. Nawet czarny kot Pandora (najsympatyczniejszy w całym filmie) nie zniósł wszechogarniającej nudy, i po pewnym czasie ewakuował się w ciekawsze miejsce.
-