- Karol Laska
- Mężczyzna
- 20 lat
Poszukujący atencji student filmoznawstwa. Wyniki swoich przemyśleń zamieszcza tutaj: https://www.dyskusyjnalaskafilmowa.pl/
- Ostatnio obejrzany film: 13 maja 2019 (14 dni temu)
- Na Mediakrytyku od: 25 września 2018 (8 mies. temu)
-
33obejrzane
-
12recenzji
-
33oceny
-
27pozytywnych
-
6negatywnych
-
13punktów
-
7.0średnia
-
82%pozytywnych
-
0.8odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 45%, Kryminał 21%, Sci-Fi 18%, Thriller 15%, Akcja 15%, Biograficzny 15%, Komedia 9%
- Najczęstsze kraje: USA 64%, Wielka Brytania 21%, Polska 18%, Francja 9%, Niemcy 6%, Argentyna 3%, Irlandia 3%
- Poziom ocen: 61% wyżej, 13% niżej, 26% tak samo jak inni użytkownicy (średnio 0.2 wyżej)
Najwyżej ocenione
-
8.68.68.78.710Martin McDonagh skonstruował ogromny łańcuch przyczynowo-skutkowy, który szokuje, a co najważniejsze, trzyma się kupy. Kino na miarę naszych czasów, pełne emocji, akcji i bogactwa treści. -
8.38.38.58.59Przepotężne widowisko, które spełniło moje bardzo wysokie oczekiwania. Jedno z najintensywniejszych kinowych przeżyć, gdzie przez całe 150 minut siedziałem z otwartą gębą, nie wierząc, w to, co widzę. Żałuję tylko, że zakończenie nie mogło w pełni wykorzystać swojego ładunku emocjonalnego i to nawet nie z winy samego filmu, a raczej tego, co się wokół niego przed premierą działo.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
6.06.05.85.88Definicja prawdziwej magii kina. Gilliam stworzył film niezwykle odważny, w stu procentach autorski. Wolność twórcza wylewa się tutaj na każdym kroku, powodując na twarzy szeroki uśmiech i podziw. Słowa uznania wędrują również do Adama Drivera i Jonathana Pryce'a, którzy idealnie się uzupełniają i wspólnie działają w tym morzu radosnej kreatywności.
Najwięcej polubień
-
5.15.14.84.85Velvet Buzzsaw to film, którym Dan Gilroy chce wejść w nurt nowofalowych, niestandardowych horrorów. W gatunek kina grozy próbuje wsadzić spore ilości satyry i groteski, dotyczących stanu dzisiejszej kultury doświadczania oraz postrzegania sztuki. Oprócz dobrze słyszalnego przesłania i paru porcji niewymuszonego śmiechu, seans pozostawia wiele do życzenia. -
6.36.36.16.17Nie bawi się w lukrowanie, a zakończenie to bardziej "happy break", aniżeli "happy end". Z postacią Celeste możemy się utożsamiać, a świat, w którym się obraca, mniej lub bardziej odpowiada rzeczywistości. Czy film Corbeta możemy jednak nazwać portretem? Jeśli bowiem portret musi zamykać się w jakichś ramach, to Vox Lux nas w nich bezlitośnie więzi.
