- Ostatnio dodana recenzja: 20 kwietnia 2019 (2 dni temu)
- Na Mediakrytyku od: 29 stycznia 2019 (2 mies. temu)
-
17recenzji
-
17ocen
-
14pozytywnych
-
3negatywne
-
6.6średnia
-
82%pozytywnych
-
0.7odrębność
- Najczęstsze gatunki: Dramat 59%, Biograficzny 18%, Komedia 12%, Kryminał 12%, Animacja 6%, Familijny 6%, Dramat historyczny 6%
- Najczęstsze kraje: USA 53%, Wielka Brytania 24%, Polska 18%, Niemcy 12%, Czechy 6%, Dania 6%, Francja 6%
- Poziom ocen: 47% wyżej, 18% niżej, 35% tak samo jak inni krytycy (średnio 0.1 niżej)
Ostatnio zrecenzowane
-
5.95.96.76.77
Nie bawi się w lukrowanie, a zakończenie to bardziej "happy break", aniżeli "happy end". Z postacią Celeste możemy się utożsamiać, a świat, w którym się obraca, mniej lub bardziej odpowiada rzeczywistości. Czy film Corbeta możemy jednak nazwać portretem? Jeśli bowiem portret musi zamykać się w jakichś ramach, to Vox Lux nas w nich bezlitośnie więzi. -
7.37.36
Problemy z zaśnięciem bohaterów stają się powodem do tego, by film zanurkował w rejony egzotycznego oniryzmu, który wprowadza spore zamieszanie narracyjne, wpływające na wielopłaszczyznowość całego dzieła. Wyśniona kraina jest bowiem przedziwną wizytówką Singapuru - o pięknej strukturze i szczerej treści. -
5.95.95.95.95
Oprócz kilku poznawczych zaskoczeń, Fiennes potrafi zapodać fragmenty wiejące nudą, ale o wiele bardziej wolę takie biograficzne eksperymenty, aniżeli szablonowe crowd-pleasery pokroju Bohemian Rhapsody.
Najwyżej ocenione
-
8.18.18.38.38
Jest to jedna z tych produkcji, które pojawiają się co tydzień w polskiej telewizji, ale z paroma kluczowymi wyjątkami. Humor jest niewymuszony, naturalnie wypływający z dwóch magnetyzujących osobowości głównych bohaterów. Żarty są trafione, a co ważne nie biją po twarzy swoją prymitywnością, ponadto służą budowaniu wiarygodnej więzi i przyziemnego, znajomego świata. -
6.36.36.26.28
Film ten nie zachwyca niczym innym jak treścią. Całość od strony technicznej wykonana jest poprawnie, zgodnie z zasadami kina zerowego, będąc jednocześnie dowodem na to, że forma i styl mogą ustąpić tematowi i znaczeniu.
Najniżej ocenione
-
5.95.95.95.95
Oprócz kilku poznawczych zaskoczeń, Fiennes potrafi zapodać fragmenty wiejące nudą, ale o wiele bardziej wolę takie biograficzne eksperymenty, aniżeli szablonowe crowd-pleasery pokroju Bohemian Rhapsody.
-
6.66.66.86.85
Gdyby nie legendarna ręka reżysera, Przemytnik podzieliłby najpewniej los zapomnianych średniaków. Bije od niego jednak multum doświadczenia oraz konsekwencji, a przez to zapada w pamięć przynajmniej paroma scenami i tekstami. -
5.05.05.05.05
Dan Gilroy chce tym tytułem wejść w nurt nowofalowych, niestandardowych horrorów. W gatunek kina grozy próbuje wsadzić spore ilości satyry i groteski, dotyczących stanu dzisiejszej kultury doświadczania oraz postrzegania sztuki. Oprócz dobrze słyszalnego przesłania i paru porcji niewymuszonego śmiechu, seans pozostawia wiele do życzenia.
Najbardziej odrębnie ocenione
-
6.36.36.26.28
Film ten nie zachwyca niczym innym jak treścią. Całość od strony technicznej wykonana jest poprawnie, zgodnie z zasadami kina zerowego, będąc jednocześnie dowodem na to, że forma i styl mogą ustąpić tematowi i znaczeniu.
-
6.66.66.86.85
Gdyby nie legendarna ręka reżysera, Przemytnik podzieliłby najpewniej los zapomnianych średniaków. Bije od niego jednak multum doświadczenia oraz konsekwencji, a przez to zapada w pamięć przynajmniej paroma scenami i tekstami.
-
7.37.36
Problemy z zaśnięciem bohaterów stają się powodem do tego, by film zanurkował w rejony egzotycznego oniryzmu, który wprowadza spore zamieszanie narracyjne, wpływające na wielopłaszczyznowość całego dzieła. Wyśniona kraina jest bowiem przedziwną wizytówką Singapuru - o pięknej strukturze i szczerej treści.